Dit jaar vindt voor de dertigste keer de Online Educa in Berlijn plaats. Ik kom er sinds 2003 en mag dit jaar samen met onder meer Gilly Salmon een afsluitende sessie -met de titel The Trend is Your Friend– verzorgen waarin we terugblikken op dertig jaar ‘leertechnologie’, om vervolgens vooruit te blikken. In de aanloop hiervan wil ik wekelijks terugblikken op edities van de Online Educa. Dit keer op het jaar 2011 en 2012.
Tijdens de editie van 2011 viel op dat de Arabische wereld zich sterk profileerde op het gebied van e-learning en daarbij eigen technologie ontwikkelde. Het congres richtte zich verder volgens mij toenemend op onderwijs in plaats van learnuing and development.
Tijdens deze editie werd voor het eerst aandacht besteed aan learning analytics. Dit zou later een grote trend worden.
Andere belangrijke punten uit de editie van 2011 waren de nadruk op innovatie in het onderwijs en het belang van een strategische benadering bij veranderingen. Verschillende sprekers illustreerden dat vernieuwende initiatieven alleen succesvol zijn als ze goed doordacht en gestructureerd worden uitgevoerd. Tegelijkertijd was er ook ruimte voor het belang van kritische reflectie, met name met betrekking tot de toenemende afhankelijkheid van technologie zoals Google en Wikipedia. Je zou moeten waken voor het risico van het aannemen van deze bronnen als vanzelfsprekende, neutrale informatiebronnen.
Sociale media kwamen ook aan bod als waardevolle hulpmiddelen voor het stimuleren van verbinding en reflectie in leerprocessen. Tijdens verschillende sessies lieten sprekers zien hoe sociale platforms effectief ingezet kunnen worden om interactie en uitwisseling van ideeën te bevorderen. Ik merkte destijds wel op dat veel presentaties gebaseerd waren op persoonlijke ervaringen en opinies, zonder onderbouwing door uitgebreid onderzoek. In mijn reflectie benadrukte ik toen het gemis aan gedegen en empirisch bewijs over de daadwerkelijke impact van het gebruik van leertechnologie op leerresultaten.
Mobiele technologie en storytelling met behulp van technologie kwamen naar voren als in ontwikkeling zijnde trends. De eenvoud van technologische oplossingen bleek een succesfactor: hoe intuïtiever de technologie, hoe beter de acceptatie.
De editie van 2012 viel wat mij betreft op door een toenemende zichtbaarheid van de fragmentatie in de ‘ed tech’-sector. Er waren talloze aanbieders en technologieën, variërend van contentontwikkeling tot certificering en mobiele oplossingen. Een belangrijk thema in 2012 was de toenemende invloed van mobiele technologie en de natuurlijke integratie ervan in werkplekleren en performance support. Deze ontwikkeling werd versterkt door de komst van betaalbare tablets en andere mobiele apparaten.
De editie van 2012 stond ook in het teken van kritisch nadenken over privacy en eigenaarschap van data in het kader van big data en learning analytics. Er werden zorgen geuit over hoe verzamelde data door externe dienstverleners gebruikt worden, en over de balans tussen de voordelen van data-analyse en de mogelijke ethische complicaties. Een andere belangrijke vraag die tijdens deze editie m.i. naar voren kwam, was: kan didactiek technologie bijbenen? Terwijl technologie in rap tempo krachtiger wordt, blijft het doordacht didactisch gebruik ervan soms achter. Dit verschil tussen de snelheid van technologische vooruitgang en de aanpassing van manieren van leren en doceren riep discussies op over hoe organisaties effectief kunnen reageren op nieuwe technologische mogelijkheden. Diverse sprekers suggereerden dat het onderwijs drastisch aan het veranderen was. Ik was echter sceptisch en wees erop dat traditionele vormen, ook van blended en online leren, nog steeds dominant waren, ondanks de aanwezigheid van vernieuwende initiatieven zoals de flipped classroom en MOOCs.
Daarnaast werd het belang van leiderschap, investeren en innoveren sterk benadrukt. Brits onderzoek liet zien dat succesvolle organisaties die investeren in e-learning baat hebben bij deze investeringen door verbeterde prestaties en verhoogde productiviteit. Dit vereist echter visie en moed van leiders om strategieën te ontwikkelen die waarde toevoegen, zoals het reduceren van opleidingskosten en het stimuleren van informele leermethoden. Volgens deze bijdrage moest de focus liggen op hoe L&D-professionals daadwerkelijk kunnen bijdragen aan de organisatiedoelen door efficiënte en innovatieve leeroplossingen te omarmen.
Tot slot was er tijdens de conferentie in 2012 sprake van een sterke kritiek op het traditionele onderwijs (ik sprak van ‘school bashing’). Er werd onder andere gesuggereerd dat scholen jongeren niet voldoende voorbereiden op de arbeidsmarkt en dat hun leermethodes achterhaald zijn. Sommige sprekers insinueerden dat alternatieve leermogelijkheden, zoals gratis MOOCs en nieuwe vormen van certificering, scholen mogelijk overbodig zouden maken. Ik had op zich begrip voor verbeterpunten in het onderwijs, maar vond de kritiek vaak te kortzichtig en eenzijdig. Daarbij benadrukte ik dat scholen niet alleen opleiden voor de arbeidsmarkt, maar ook een bredere educatieve rol hebben, zoals het bevorderen van ‘Bildung’.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie