Het concept van de ‘flipped classroom’ bestaat inmiddels meer dan vijftien jaar. Je hoort er niet meer zo veel over. Wat niet wil zeggen dat dit concept niet meer wordt toegepast. De opkomst van generatieve AI zou weleens een nieuwe impuls kunnen geven aan dit concept.
Traditioneel onderwijs bestaat vaak uit voornamelijk instructies tijdens een les (plus enige verwerking, zoals in de vorm van discussies), en verwerking van de informatie buiten de les (denk aan ‘huiswerk’). Bij het concept van de ‘flipped classroom’ bestuderen lerenden instructies vooral thuis (onder meer via video), en checken zij via bijvoorbeeld een zelftoets of zij het geleerde hebben begrepen. Vervolgens verwerken lerenden het geleerde op een actieve manier in de klas, onder meer via opdrachten, het oplossen van problemen of gesprekken. Ook kan een docent tijdens een bijeenkomst nader ingaan op een element van de stof dat lerenden onvoldoende hebben begrepen. Dit concept van de ‘flipped classroom’ heeft overigens diverse ‘verschijningsvormen’. De effectiviteit ervan hangt van verschillende factoren af, bijvoorbeeld of docenten checken of lerenden video’s daadwerkelijk hebben bekeken en hebben begrepen (meer informatie, zie hier, hier en hier).
Zo’n vijftien jaar geleden kwam dit concept op omdat de betrokken docenten het vreemd vonden dat een setting die zich bij uitstek leent voor conversaties -de klas- vooral gebruikt wordt voor eenzijdige informatieoverdracht. Digitale technologieën, zoals video’s en podcast, zouden het mogelijk maken kwalitatief goede uitleg ook thuis te laten bestuderen. De fysieke bijeenkomst kon dan gebruikt worden voor actief verwerken en interactie.
Aanvankelijk was er het nodige enthousiasme voor deze aanpak. Na een tijd verdween een deel van het enthousiasme weer. In de praktijk blijkt bijvoorbeeld dat lerenden zich lang niet altijd thuis voorbereiden, en dat docenten dit ook niet checken voordat lerenden naar de fysieke sessie komen. Met als gevolg dat instructies weer tijdens sessies worden gegeven en lerenden weer geacht worden verwerkingsopdrachten ook na afloop van de fysieke sessie te maken, en bijvoorbeeld in te leveren via een leermanagementsysteem.
En toen konden lerenden gebruik maken van generatieve AI-toepassingen voor het maken van dergelijke verwerkingsopdrachten, met als gevolg vrees bij menig docent dat lerenden AI-toepassingen het werk laten doen. Als reactie hierop kunnen docenten hun opdrachten aanpassen, en deze bijvoorbeeld meer procesgericht maken. Ik heb hier gisteren voorbeelden van gegeven.
Docenten kunnen er echter ook voor kiezen om de fysieke sessie weer meer te benutten voor het maken van verwerkingsopdrachten, met of zonder generatieve AI. Als docent ben je tijdens zo’n bijeenkomst meer in staat het gebruik van generatieve AI in te kaderen. Lerenden zullen instructies dan weer meer thuis moeten bestuderen, al dan niet met behulp van generatieve AI (voor extra begeleiding zoals het in andere woorden uitleggen van complexe leerinhoud). Je hebt immers niet meer contacttijd tot je beschikking.
Deze aanpak zou weleens minder arbeidsintensief kunnen zijn dan het aanpassen van opdrachten of het anderszins herontwerpen van het onderwijs. Al kan generatieve AI docenten daar juist ook bij helpen.
Dat zou dan ook betekenen dat de opkomst van generatieve AI-toepassingen het concept van de flipped classroom weer een nieuwe impuls kan geven. Een zorgvuldige invoering daarvan is voorwaardelijk. Dat betekent m.i. onder meer dat je lerenden bewust moet maken van het feit dat een verkeerd gebruik van generatieve AI leren juist in de weg kan zitten. Als een lerende het leerproces ‘outsourcet’ naar deze applicaties, dan gaat dit ten koste van het leren.
Een verstandig gebruik van generatieve AI kan het leren juist versterken. Het is namelijk in een aantal situaties prima als lerenden generatieve AI-toepassingen gebruiken bij het leren. Bijvoorbeeld voor het genereren van ideeën, het vragen van feedback op een eerste versie van een uitwerking of voor helpen oplossen van problemen. Lerenden zouden zich daarnaast ook bewust moeten zijn van de kracht van leerstrategieën zoals toetsen als leerstrategie. Docenten zouden dan in elk geval bij de start van een bijeenkomst moeten checken of lerenden zich hebben voorbereid. Generatieve AI kan helpen bij het samenstellen van dergelijke formatieve toetsen, en bij het beoordelen van deze toetsen. Op een gegeven moment kun je lerenden dergelijke toetsen ook thuis laten maken omdat zij dan de gelegenheid hebben gehad de betekenis ervan aan den lijve te ervaren.
Nota bene: ik had het idee van deze blogpost al enkele weken. Tijdens de herfstvakantie las ik dat Ethan Mollick in “Slimmer werken met AI” ook beschrijft hoe AI gebruikt kan worden bij het concept van de flipped classroom. De strekking van onze bijdragen komt overeen. De inhoud verschilt echter.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie