Tijdens de dertigste editie van Online Educa mag ik dit jaar samen met Gilly Salmon en een aantal moderatoren (waaronder Abboy Verkuilen en Dimitri van Dillen) een afsluitende sessie -met de titel The Trend is Your Friend– verzorgen. Daarin blikken we terug op dertig jaar ‘leertechnologie’, om vervolgens vooruit te blikken. In de aanloop hiervan zullen bij OEB Insights een aantal artikelen over dit thema verschijnen. De eerste is Navigating the Learning Technology Odyssey: 30 Years of Adventure.
In deze bijdrage vergelijken we de evolutie van leertechnologieën met de epische reis van Odysseus uit Homeros’ Odyssee. Net als Odysseus, die talloze obstakels overwint op weg naar huis, hebben docenten en opleiders de afgelopen 30 jaar te maken gehad met een reeks technologische ontwikkelingen en uitdagingen die leren, opleiden en onderwijs mee hebben vormgegeven.
Deze bijdrage heeft betrekking op de jaren negentig. In 1989 zorgde de uitvinding van het World Wide Web (WWW) door Tim Berners-Lee voor een omwenteling in de manier waarop kennis werd gedeeld. Dit markeerde de start van de digitale transformatie in het onderwijs, waarbij fysieke klassen werden uitgebreid met wereldwijde leermogelijkheden. Docenten begonnen voorzichtig aan deze digitale reis, onzeker over de mogelijkheden, maar geïnspireerd door de potentie van deze nieuwe technologie. Belangrijke ontwikkelingen waren onder andere de introductie van leermanagementsystemen (LMS) zoals WebCT (1995) en Blackboard, waarmee lesmateriaal digitaal verspreid kon worden en interactie mogelijk werd. Hoewel de systemen vaak haperden door trage verbindingen, waren dit eerste stappen richting online onderwijs. De eerste digitale toetsingssystemen, zoals Questionmark, maakten efficiëntere evaluaties mogelijk.
In de late jaren ’90 zorgden nieuwe communicatiemiddelen, zoals instant messaging via AOL en MSN Messenger, en de opkomst van SMS voor real-time interactie tussen lerenden en docenten. Zoeksystemen zoals Yahoo en Altavista maakten het voor studenten gemakkelijker om zelfstandig onderzoek te doen. USB-sticks en PDA’s maakten het mogelijk om educatief materiaal eenvoudig op te slaan en te raadplegen. Ook plagiaatdetectiesoftware, zoals Turnitin, werd bijvoorbeeld geïntroduceerd.
In de jaren ’90 nam het afstandsonderwijs een vlucht dankzij de betrouwbaardere online tools. Universiteiten zoals de Open University in het Verenigd Koninkrijk boden grootschalige cursussen aan via internet. Deze technologische vooruitgang maakte het mogelijk voor lerenden over de hele wereld om te leren zonder fysiek aanwezig te zijn.
De introductie van Wi-Fi (802.11b) aan het eind van de jaren ’90 zorgde voor nog meer flexibiliteit. Lerenden konden vanaf thuis of werk konden inloggen op online leersystemen. Webcams en vroege vormen van Voice over IP (VoIP) maakten virtuele communicatie en samenwerking mogelijk.
Net zoals Odysseus te maken had met onzekerheden en hindernissen, gingen de jaren ’90 gepaard met technische uitdagingen zoals trage internetverbindingen en scepsis over e-learning. Tegelijkertijd ervoeren docenten dat leren zich niet hoefde te beperken tot fysieke locaties, maar overal en altijd kon plaatsvinden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie