De mythe van leerstijlen kan zelfs schadelijk zijn

‘Leerstijlen’ zijn een hardnekkige onderwijsmythe. Onderzoek laat zelfs zien dat deze mythe schadelijk kan zijn.

Het concept van leerstijlen gaat ervan uit dat onderwijs, dat rekening houdt met leerstijlen van lerenden, leidt tot betere prestaties. Er is echter geen empirisch bewijs dat deze aanpak effectief is voor het leren. Carolina Kuepper-Tetzel van Learning Scientists vat nu een recente studie van Sun, Norton en Nancekivell (2023) samen waarin zelfs geconcludeerd wordt dat ‘leerstijlen’ een negatieve impact kunnen hebben. Zij hebben de potentiële schadelijke effecten van leerstijlen op de perceptie die docenten, ouders en kinderen zelf hebben van vaardigheden van lerenden, onderzocht.

De onderzoekers hebben drie experimenten uitgevoerd om de invloed van bewustzijn over leerstijlen op de perceptie van vaardigheden van lerenden te onderzoeken. In het eerste experiment werden kinderen (6-12 jaar) en ouders gevraagd om twee lerenden te beoordelen: een ‘kinesthetische lerende’ (leert het beste door aanraking) en een ‘visuele lerende’ (leert het beste door te kijken). In het tweede experiment werden docenten en ouders gevraagd om te kiezen welk type lerende intelligenter of sportiever is en in welke schoolvakken ze zouden uitblinken. Het derde experiment liet docenten en ouders inschatten welke cijfers deze lerenden zouden behalen voor verschillende onderdelen.

De onderzoeksresultaten lieten zien dat zowel kinderen als volwassenen de visuele lerende als intelligenter beoordeelden dan de kinesthetische lerende. Ouders en docenten beoordeelden de kinesthetische lerende als sportiever. Daarnaast namen ouders en docenten aan dat visuele lerenden hogere cijfers zouden halen in vakken zoals wiskunde, maatschappijleer en taal, terwijl kinesthetische lerenden hoger werden ingeschat op het gebied van kunst, muziek en lichamelijke opvoeding.

Sun cs concluderen dat vooroordelen over leerstijlen de percepties van de capaciteiten en intelligentie van lerenden beïnvloeden. Zij spreken van ‘pigeonholing’. Deze ‘bias’ kan tot gevolg hebben dat lerenden niet de juiste ondersteuning krijgen om op een goede manier te leren of dat zij zelfs de boot kunnen missen bij bepaalde carrièremogelijkheden. Inspelen op leerstijlen draagt dus allesbehalve bij aan effectief en inclusief onderwijs. De onderzoekers benadrukken uiteraard de noodzaak van verder onderzoek.

Nota bene: check eens de onderwijsvisie van de instelling waar je werkt, waar je leert of waar mensen die je kent, leren. Of check eens de onderwijsvisie van ontwikkelaars van leertechnologie. Is daarin aandacht voor ‘inspelen op leerstijlen’?

Sun, X., Norton, O., & Nancekivell, S. E. (2023). Beware the myth: learning styles affect parents’, children’s, and teachers’ thinking about children’s academic potential. npj Science of Learning, 8(1), 46.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.