Jeffrey Young laat hoogleraar Ian Cook aan het woord die toelicht hoe podcasten het traditionele onderwijs en onderzoek aan het veranderen is.
Sociaal antropoloog Ian Cook beschrijft zijn eerste ervaring met een academische podcast en hoe dat de traditionele academische gesprekken meer ontspannen en kwetsbaarder maakte. Er was bovendien sprake van een uitgebreide conversatie.
Cook is niet alleen een fan geworden van academische podcasts, maar hij heeft ook een boek geschreven over het genre: “Scholarly Podcasting: Why, What, How?“. Hiervoor interviewde hij 101 educatieve podcasters. Een centraal thema dat Cook identificeerde, is dat deze podcasts dienen als een “rebellie” tegen de conventionele manier waarop onderzoekers hun werk delen. Volgens Cook voelen velen dat het academische proces van kennisproductie “kapot” is. De traagheid van academisch publiceren contrasteert scherp met de snelheid en toegankelijkheid van podcasts. Ook bereik je met wetenschappelijke publicaties maar een beperkt publiek. Podcasts stellen docenten in staat om “socratische dialogen” te voeren die voor iedereen toegankelijk zijn.
Bovendien gebruiken veel docenten podcasting als leermiddel. Podcasts dwingen je volgens Cook om hetzelfde te zeggen in veel minder woorden. Lerenden worden daardoor min of meer gedwongen om geconcentreerd te studeren en meer verdiepend te leren. Als lerenden podcasts maken ontwikkelen zij ook interviewvaardigheden. Verder bieden podcasts lerenden een platform voor publieke discussies over ideeën. Er zijn ook docenten die ervoor kiezen minilezingen op te nemen, wat met name handig is voor mensen die Engels niet van huis uit spreken.
Cook benadrukt ook dat de groei van educatieve podcasts de toegang tot niche-onderwerpen voor het grote publiek heeft vergroot. Je kunt je verdiepen in complexe onderwerpen wat volgens hem een honger naar kennis bevredigt , die verder gaat dan wat “mainstream media” kunnen bieden. Deze trend kan volgens Cook beschouwd worden als een nieuw tijdperk van Verlichting. Echter, zoals Cook opmerkt in een recent boek, is er ook een groeiende behoefte aan peer review van deze podcasts om de kwaliteit en integriteit te waarborgen.
Een uitdaging die in het gesprek naar voren komt, is de balans tussen het behouden van de openheid en toegankelijkheid van podcasten en het waarborgen van academische integriteit. Het peer review proces, traditioneel toegepast op wetenschappelijk schrijven, kan in strijd zijn met de spontaniteit en openheid van podcasts. Het is volgens hem essentieel om een evenwicht te vinden.
Mijn opmerkingen
Ik deel Cook’s opvatting dat het proces van het publiceren van wetenschappelijke artikelen eigenlijk niet meer van deze tijd is. De doorlooptijd is erg lang, en bijdragen worden maar door een selecte groep gelezen. Aan de andere kant heb ik persoonlijk wel meer met geschreven tekst dan met podcasts. Ik blijf het lastig vinden om podcasts te scannen en snel te bepalen of de podcast relevant voor mij is. Veel van de sterke kanten die Cook van podcasts beschrijft, gelden m.i. bijvoorbeeld ook voor bloggen. Verder zou je inderdaad moeten borgen dat podcasts van hoogstaande kwaliteit zijn, als ze de rol van wetenschappelijke publicatie willen vervullen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie