Digital Promise heeft een interessante bijdrage geschreven over microcredentials. Zij benadrukken daarin de waarde van microcredentials voor de lerende. In deze blogpost vat ik hun opvatting samen en leg ik ook de relatie met een leven lang ontwikkelen en individualisering.
Microcredentials erkennen en verifiëren volgens Digital Promise de bekwaamheid van een lerende op het gebied van een bepaalde vaardigheid of vaardigheden, meestal aangetoond via een authentieke beoordeling in een werkomgeving. Microcredentials worden -in veel gevallen- digitaal uitgegeven. De digitale badge bevat dan specifieke details over de leerervaring, waaronder de naam van de microcredential, beschrijving, criteria, de organisatie die de microcredential afgeeft, beoordeling, bewijsmateriaal, en datum van uitgifte.
Het behalen van een microcredential biedt lerenden volgens Digital Promise de mogelijkheid om snel nieuwe vaardigheden te leren en toe te passen, ten behoeve van verbetering van hun bestaande vaardigheden. Microcredentials kunnen bijdragen aan het verkrijgen van licenties door lerenden, hercertificering, salarisverhogingen of bonussen. In vergelijking met diploma’s zijn microcredentials meer betaalbaar, flexibel en ‘gepersonaliseerd’. Volgens Digital Promise zijn microcredentials voordelig voor diegenen die traditionele onderwijstrajecten te duur en te tijdsintensief vinden.
Microcredentials getuigen bovendien van specifieke leerresultaten die op een regulier diploma ondergesneeuwd raken. Het vermelden van microcredentials op een cv of LinkedIn stelt huidige en potentiële werkgevers in staat om een volledige beeld van de vaardigheden of bekwaamheden van de lerende te bekijken (als men dat wil en als men daar aan toe komt).
Microcredentials zijn volgens de samenstellers van deze bijdrage een waardevolle aanwinst in de leerreis van een individu. Ze spelen een sleutelrol in het tonen van specifieke vaardigheden aan werkgevers. Microcredentials helpen de kloof te overbruggen in de leerreis van een individu, waarbij de verwerving van specifieke vaardigheden of een set vaardigheden wordt geverifieerd. Met andere woorden: lerenden kunnen bepaalde ervaren tekorten via microcredentials wegwerken. Dit is vooral belangrijk voor lerenden die minder kansen hebben gehad om traditioneel onderwijs te volgen. Dankzij microcredentials kunnen werknemers aantonen dat zij zich professioneel ontwikkelen.
Leven lang ontwikkelen en individualisering
Deze microcertificaten hebben dan ook veel potentie voor een leven lang ontwikkelen. Microcredentials zijn dan een aanvulling op een diploma, waar werknemers vaak al over beschikken. Werknemers kunnen laten zien dat zij bekwaam zijn op het gebied van vaardigheden die minder belangrijk waren dan toen zij deelnamen aan regulier onderwijs (bijvoorbeeld op het gebied van big data of AI). Zij kunnen bepaalde expertise verbreden en verdiepen, en nieuwe expertises ontwikkelen. Microcredentials vormen daar de erkenning van. Een uitdaging hierbij is het erkennen van expertise die via informeel leren is ontwikkeld.
De opkomst van microcredentials hebben niet alleen te maken met de noodzaak van een leven lang ontwikkelen, maar ook met de individualiseringstrend in onze samenleving. Daarbij hebben mensen veel vrijheid en het vermogen om hun eigen levenspaden te bepalen. In het kader van leren, opleiden en onderwijs zie je individualisering terug in de verschuiving van ‘one-size-fits-all’ -onderwijs naar meer gepersonaliseerd onderwijs (rekening houdend met o.a. diverse tempi, voorkennis, niveaus en leerbehoeften). Microcredentials bieden lerenden de mogelijkheid om specifieke kennis en vaardigheden te verwerven die aansluiten bij hun individuele loopbaan, expertise, interesses en leerbehoeften. Dankzij microcredentials kunnen lerenden zich focussen op het verwerven van specifieke vaardigheden die voor hen relevant en nuttig zijn.
Je kunt hier echter ook kanttekeningen plaatsen. Het uitgangspunt dat individuen veel vrijheid en het vermogen hebben om hun eigen levenspaden te bepalen, is niet vanzelfsprekend. Er kan sprake zijn van ‘schijnvrijheid’ omdat de omstandigheden waar lerenden mee te maken kunnen hebben die vrijheid ernstig kunnen belemmeren. Denk aan financiële problemen, relatief hoge kosten voor microcredentials, een hoge werkdruk of een complexe thuissituatie. Daarnaast beschikt niet iedereen over het vermogen om een ‘eigen levenspad’ te bepalen. Zij hebben daar ondersteuning bij nodig. Bijvoorbeeld bij het selecteren van (aanbieders) van microcredentials. Er zit veel kaf tussen het koren. Zelfs bij aanbieders die -net als ik- zijn opgenomen in het Centraal Register Kort Beroepsonderwijs (CRKBO). Er wordt daarbij namelijk niet naar de inhoud of relevantie van het aanbod gekeken, alleen naar zaken als het hebben van een klachtenprocedure of het uitvoeren van evaluaties.
De neiging bestaat ook om de lerende de schuld te geven als zij hun eigen levenspad niet met succes vorm te geven. Daarnaast is er het risico van isolatie dat individualisering met zich mee kan brengen. Er kan sprake zijn van weinig interactie en samenwerking bij gepersonaliseerd leren. Een gebrek aan interactie kan weer leiden tot een groter risico op uitval.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie