Docenten aan de Stanford Universiteit proberen de erecode van de instelling te veranderen om ‘academische oneerlijkheid’ beter aan te pakken. Volgens Inside Higher Ed is er echter weerstand tegen één voorgestelde verandering: de introductie van toezicht bij tentamens. Dit is namelijk al meer meer dan een eeuw verboden bij deze universiteit.
Halverwege de jaren tachtig studeerde ik aan de universiteit Nijmegen. We waren derdejaars en moesten bij hoogleraar Ben van Onna een tentamen maken dat uit open vragen bestond. Ben -wij spraken hoogleraren gewoon met de voornaam aan- deelde de tentamens uit. Hij gaf aan wel wat beters te doen te hebben dan op ons op te passen, en vertrouwde erop dat wij de vragen integer zouden maken. Daarop vertrok hij. Wij keken elkaar aan en gingen over tot het beantwoorden van de vragen. Toen we klaar waren, stonden we na afloop de antwoorden door te nemen. Daarop ging één studente terug om haar antwoorden te verbeteren. Van de ongeveer 25 studenten was zij de enige de niet helemaal volgens de bedoeling het tentamen maakte.
Ik moest aan deze anekdote denken toen ik de bijdrage In Proctoring Debate, Stanford Faculty Takes ‘Nuclear Option’ las. Deze bijdrage gaat over een conflict bij de Stanford Universiteit. Zoals gezegd willen docenten van deze universiteit stappen zetten richting de invoering van (online) surveillance bij tentamens. Op dit moment surveilleren docenten niet, maar worden studenten geacht om fraude te melden.
De zogenaamde C-12 commissie kreeg de taak om de erecode en de Student Judicial Charter te evalueren. De nieuwe erecode moest echter door vijf bestuursorganen worden goedgekeurd. De Undergraduate Senate -een soort studentraad- stemde op 25 april als enige bestuursorgaan tegen de voorgestelde veranderingen in de erecode.
Het belangrijkste discussiepunt was een nieuwe bepaling om de universiteit een onderzoek te laten uitvoeren over de impact en effectiviteit van toezicht bij tentamens. De Undergraduate Senate is hier fel op tegen. Zij maken zich er zorgen over dat de introductie van toezicht de campuscultuur zou veranderen in een cultuur die vijandig en wantrouwend is tegenover studenten. Verder zijn ze bezorgd dat onbewuste vooroordelen ertoe zouden kunnen leiden dat toezichthouders oneerlijk extra toezicht houden op niet-witte studenten. Dit is vooral een issue bij online proctoring, vanwege de ‘bias’ die met deze technologieën gepaard gaat en vanwege het feit dat camera’s getraind is met witte gezichten en zwarte gezichten vaak niet goed herkent.
Na de stemming van de Undergraduate Senate nam de Faculty Senate het initiatief (de raad van medewerkers). Ze stemden, in een verdeelde stemming, voor een resolutie die docenten toestaat om vanaf volgend semester tentamens te surveilleren. Zij zijn bereid dit voorstel in te trekken als de Undergraduate Senate het besluit ten aanzien van surveillance herroept en de herziene erecode alsnog goedkeurt. De studentenvertegenwoordigers in de Undergraduate Senate voelen zich hierdoor verraden en vragen zich af waarom zij een voorstel moesten bespreken als hun stem er toch niet toe doet. Vertegenwoordigers van de Faculty Senate geven aan dat zij eigenlijk bevoegd zijn om de erecode aan te passen.
Volgens het artikel maken docenten en studenten zich zorgen over toenemend bedrog. Studenten blijken nauwelijks bedrog te rapporteren, terwijl fraude wel vaker voorkomt. Een mogelijke verklaring zou zijn dat huidige studenten mogelijk minder gemotiveerd zijn om traditionele regels van academische integriteit na te leven. Het kan volgens mij ook te maken hebben met de motivatie van studenten in combinatie met de opzet van een curriculum. Als studenten vooral intrinsiek gemotiveerd zijn om te leren, dan zullen zij mogelijk minder geneigd zijn om bij een tentamen fraude te plegen. Als studenten vooral leren voor een cijfer, een curriculum een grote belasting kent en studenten het gevoel hebben door ‘hoepels’ te moeten springen, dan zullen zij eerder kiezen voor de meest makkelijke weg.
Een eerder afgenomen vragenlijst van Inside Higher Ed laat in elk geval zien dat studenten verschillende opvattingen hebben over het gebruik van technologie bij opdrachten, die afwijken van traditionele normen op het gebied van academische integriteit. Er zou sprake zijn van een snel veranderende cultuur van academische oneerlijkheid op de campus, waarbij ook gekeken wordt naar hoe technologie het academisch beleid beïnvloedt. Denk daarbij aan het gebruik van zoekmachines tijdens take-home examens of aan het gebruik van ChatGPT door studenten bij het schrijven van essays. Onderzoek van de C-12-commissie van Stanford laat ook zien dat er weliswaar weerstand is tegen surveilleren, maar dat deze niet universeel is.
Daarnaast stellen studenten dat de meeste schendingen van de erecode niet tijdens examens plaatsvinden. Surveilleren zou dus een relatief ineffectieve oplossing zijn. Er zijn echter ook studenten die wel brood zien in toezicht omdat ze daardoor vragen tijdens examens kunnen stellen aan aanwezige docenten of assistenten. Het stellen van inhoudelijke vragen is overigens niet toegestaan.
De C12-commissie heeft voorgesteld om significante veranderingen aan te brengen in de manier waarop studenten gestraft worden voor het plegen van fraude. Daarbij zou meer rekening gehouden moeten worden met de ernst van de overtreding, eerdere overtredingen en andere factoren.
Uiteindelijk hoopt de universiteit tot een compromis te komen met de studenten om de studie naar surveilleren te laten starten, in plaats van het automatisch invoeren van toezicht in het najaar. Tot nu toe lijkt dit volgens dit artikel echter onwaarschijnlijk. Opvallend is ook dat de bijdrage niet schrijft over het aanpassen tentamens, bijvoorbeeld door studenten de inhoud te laten relateren aan persoonlijke ervaringen of door vragen te stellen die aanzetten tot dieper begrip en persoonlijke interpretaties. Ook kun je beoordelen via presentaties of op basis van e-portfolio’s met authentiek bewijsmateriaal.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie