Een paar dagen geleden twitterde Wouter Buelens (@WouterBuelens) over een recente meta-studie met betrekking tot de effectiviteit van blended learning. Volgens de onderzoekers is blended learning gemiddeld positief van invloed op leerprestaties van leerlingen. De onderzoekers hebben naar verschillende factoren gekeken die blended learning meer of minder leerzaam maken. In hoeverre speelt het ontwerp van blended learning daar een rol bij?
Blended learning is de combinatie van traditioneel face-to-face en online leren. Bij online leren hebben lerenden in enige mate controle over tijd, plaats, leerpad en/of tempo. De onderzoekers hebben 84 studies over blended learning in het K-12-onderwijs -gepubliceerd tussen 2000 en 2020- bestudeerd. Zij concluderen dat blended learning in het algemeen een significant gematigd positief effect heeft op het verbeteren van de leerprestaties in vergelijking met ’traditioneel’ F2F-leren. Blended leren blijkt het meest effectief voor leerprestaties in het cognitieve domein, gevolgd door het affectieve domein. In het psychomotorische domein heeft blended learning slechts een significant klein positief effect. Volgens de onderzoekers ondersteunt hun studie het bewijs dat blended learning een krachtige aanpak is voor het verbeteren van de leerprestaties van leerlingen in het K12-onderwijs (zeg maar basis- en voortgezet onderwijs).
Wat maakt blended learning meer of minder effectief?
De onderzoekers hebben gekeken of het ontwerp van blended learning, de context van het onderwijs, de onderzoeksmethodologie, en de kenmerken van de literatuur het effect van blended learning op de leerprestaties van leerlingen beïnvloeden.
De volgende variabelen met betrekking tot de kenmerken van het ontwerp van blended learning design kwamen prominent naar voren in de bestaande onderzoeken: blended learning modellen, mediakenmerken bij online leren, communicatie bij online leren, en groepsactiviteiten. De variabelen met betrekking tot de context van het onderwijs waren: opleidingsniveau, discipline, type kennis en de docent.
Impact ontwerp blended learning
Wat betreft blended learning modellen hebben de meeste studies betrekking op het flipped classroom model. De onderzoekers concluderen dat het flipped classroom-model het meest effectief is. Er zijn echter geen significante verschillen tussen de verschillende modellen. Je zou dus kunnen concluderen dat modellen die ervan uitgaan dat je vooral op school online leert niet significant effectiever of minder effectief zijn dan modellen die uitgaan van online leren elders. In de discussieparagraaf suggereren de onderzoekers dat het in eigen tempo kunnen uitvoeren van pre-klassikale activiteiten en gepersonaliseerde instructie ‘op maat’ de cognitieve belasting bij lerenden kan verminderen en daarmee de leerresultaten kan helpen verbeteren.
Wat betreft media blijkt dat een leermanagementsysteem meer effectief is dan alleen het gebruik van video of de combinatie van video en ander online materiaal (zoals websites). Ook nu zijn de verschillen echter niet significant.
Blended learning-interventies die gebruik maken van een mix van synchroon en asynchroon leren of die alleen op asynchroon leren toepassen, kennen een grotere effectgrootte dan studies waarin de aanpak niet werd gerapporteerd. Weer geldt: het verschil is niet significant.
Eén onderzocht ontwerpprincipe blijkt wel verschil uit te maken. Blended learning met groepsactiviteiten blijkt effectiever dan blended learning waarbij lerenden individueel leren.
Uiteraard is er nog sprake van andere ontwerpprincipes zoals de mate van online leren of de didactische aanpak tijdens bijeenkomsten. De onderzoekers hebben daar niet naar gekeken. Van Alten cs (2019) hebben wel gekeken naar de didactische aanpak tijdens bijeenkomsten. Zij concluderen dat het behoud van face-to-facetijd essentieel is voor een succesvolle toepassing van de flipped classroom. Je zou de tijd die je aan bijeenkomsten besteedt niet moeten verminderen, maar anders invullen. De publicatie van Van Alten cs is overigens meegenomen in deze meta-studie.
Context onderwijs
Blended learning blijkt het meest effectief binnen het basisonderwijs en daarna voortgezet onderwijs. Blended learning is het minst effectief bij groep 1 en 2 (‘Kindergarten’) en bij gemengde groepen. De effectiviteit van blended learning varieert per vakgebied. Blended learning blijkt het meest significant effectief op het gebied van ICT, terwijl de effectgrootte op het gebied van biologie en natuurwetenschappen niet significant zijn. De reden voor dit verschil is onduidelijk. Mogelijk zijn hier andere factoren in het spel.
Deze meta-studie laat ook zien dat de variabele van de docent de totale effectgrootte aanzienlijk matigt. De grootste effectgrootte van blended learning werd gezien in studies waarin de variabele ‘docent’ niet werd gerapporteerd. Als de experimentele en controlegroepen dezelfde docent hadden, dan was het effect van blended learning significant groter dan als deze groepen verschillende docenten hadden. Alweer blijkt dat de docent sterk van invloed is op de kwaliteit van (blended) onderwijs.
Vergelijking met hoger onderwijs
Blended learning lijkt volgens de onderzoekers meer effect te hebben in het hoger onderwijs dan in het lager en middelbaar onderwijs. Een mogelijke verklaring is volgens de onderzoekers dat er binnen basis- en voortgezet onderwijs over het algemeen sprake is van meer interactie tussen docent en lerende, en dat sprake is van meer controle en toezicht door de docent. De onderzoekers concluderen ook dat onderzoeken in de loop der jaren steeds positievere effecten van blended learning melden.
Bron
Li, S., & Wang, W. (2022). Effect of blended learning on student performance in K-12 settings: A meta-analysis. Journal of Computer Assisted Learning, 1–19. https://doi.org/10.1111/jcal.12696
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie