De term ‘microlearning’ -niet te verwarren met ‘microcredentialing’- wordt alweer meer dan een half decennium gebruikt. Volgens Robyn Defelice is “performance” de drijfveer voor microlearning. Zij stelt dat microlearning zowel een concept, een methode als een product is. In deze bijdrage vat ik de kern van haar artikel samen.
- Het doel van microlearning is het verbeteren van prestaties. Het is dus meer dan een afgebakende leereenheid die in korte tijd bestudeerd kan worden (zoals een korte kennisclip). Zie ook Didactische principes van microlearning.
- Prestaties zijn het resultaat van het bestuderen van leerstof en herhaalde toepassing van die kennis. Vaak is slechts een deel van de leerstof relevant voor prestaties. Prestaties vereisen kennis en vaardigheden.
- Instructional design is gericht op kennen en weten hoe je kennis moet toepassen, maar meestal niet op presteren. Bij microlearning heb je dus een andere benadering van het ontwerpen van leren nodig. Bij microlearning gaat het om gedragsverandering.
- Microlearning als concept is het creëren van leerinterventies die gericht zijn op het verbeteren van vaardigheden en prestaties in de loop van de tijd. Dit biedt volgens Defelice mogelijkheden om facetten van de vaardigheid te segmenteren om gerichte oefening mogelijk te maken en tegelijk die vaardigheid verder uit te bouwen. Dat betekent o.a. dat je geen kennis test, maar dat lerenden laten zien dat zij leerstof kunnen toepassen.
- Microlearning als methode gaat over de manier om de gewenste prestaties te leveren. Het gaat om specifieke inhoud die bekwaamheid in de loop van de tijd en met behulp van herhaling ontwikkelt. Je wordt bijvoorbeeld niet vaardig om conflicten te hanteren door één keer een geleerde gespreksvaardigheid toe te passen. Defelice stelt: “Microlearning is a method of repetition and incremental improvement over time, not one-and-done.“
- Microlearning is ook een tastbaar product dat op basis van concept en methode de lerende de mogelijkheid biedt voor reflectie, oefening en evaluatie. Dit zijn drie belangrijke ontwerpprincipes van microlearning. Microlearning betreft vaak een campagne die bestaat uit meerdere onderling verbonden producten. Het gaat volgens de auteur om betekenisvolle, gecontextualiseerde, beknopte ervaringen die een lerende de gelegenheid bieden voor reflectie, oefening en evaluatie. Defelice geeft het voorbeeld van een breed verspreid bord met een poster tijdens een conferentie met daarop informatie over de betekenis van gekleurde armbanden die deelnemers dragen om hun voorkeuren voor interactie kenbaar te maken.
Microlearning is in feite een vorm van performance support. Het gaat niet alleen om beknopte en zeer afgebakende leerinhoud, maar ook op direct kunnen toepassen van die leerinhoud. Microlearning is eigenlijk ook een vorm van ‘single loop learning‘ als je kijkt hoe reflectie, oefening en evaluatie door Defelice worden geïnterpreteerd. Het is een waardevolle vorm van leren, maar niet de enige waardevolle vorm van leren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie