Don Pital stelt dat het onderwijs werknemers van de toekomst eigenlijk onvoldoende voorbereid op innovaties. Hij klaagt over het gebrek aan rolmodellen, en over een onderwijssysteem dat weinig ruimte laat voor een diversiteit aan opvattingen en ideeën. Iets dat voor een innovatief klimaat noodzakelijk is.
Leeromgevingen zouden nieuwe ideeën meer moeten bevorderen, en de gelegenheid moeten bieden om te 'dagdromen'. Volgens Pital zijn mensen in zekere mate 'product' van hun omgeving. En als die omgeving niet vernieuwend is, dan zijn de mensen die daarbinnen acteren dat meestal ook niet.
In een andere bijdrage op de Innovation weblog gaat Roy Luebke in op factoren die leiden tot een innovatieve cultuur van organisaties (dus ook van onderwijsorganisaties). Luebke schrijft dat het op een goede manier omgaan met risico's en onzekerheden, en de durf om te experimenteren (en ook 'nat' te gaan) daarbij van belang zijn. Net als nieuwe processen die leiden tot een meer verdiepend begrip van wat je klanten wensen. Volgens Luebke vraagt dit om nieuwe competenties van mensen, die meer toekomstgericht georienteerd zouden moeten zijn. Leiderschap is nodig, geen management.
Volgens mij is in Nederland wat dit betreft een tegendraadse ontwikkeling aan de gang. Ontwikkelingen om leeromgevingen meer innovatief te maken -dus erg nodig binnen de hedendaagse kennissamenleving- krijgen te maken met politiek-maatschappelijke tegenstand. Leiderschap in dezen impliceert m.i. dat je je niet al te gek moet laten maken van elke nieuwe column of kamervraag die onderwijsvernieuwing wil belemmeren. Essentieel daarbij is wel dat je continue nut en noodzaak van onderwijsvernieuwingen helder weet te maken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie