Hoe jongeren met media omgaan (volgens één jongere)?

Wie had tot gisteren gehoord van de vijftien jarige Matthew Robson? Ik niet. Maar ik ben vandaag al heel wat berichten tegen gekomen over deze puber die op verzoek van de Britse bank Morgan Stanley een rapport heeft geschreven over het gebruik van media door jongeren.

Robson's rapport heeft heel wat stof doen opwaaien. Op verzoek van de bank heeft hij opgeschreven hoe hij en zijn vrienden gebruik maken van kranten, TV, internet, game consoles, mobiele telefoons en andere technologieën. En wat blijkt: het beeld dat veel ouderen van jongeren en hun technologiegebruik hebben, blijkt niet te kloppen. Althans, als Matthew en zijn vrienden representatief zijn voor 'de (Britse) jongeren' (wat natuurlijk maar de vraag is).

Matthew beschrijft onder meer dat jongeren amper twitteren, maar veel gebruik maken van social networking sites als Facebook. YouTube en de mobiele telefoon zijn erg populair, maar de radio en krant nauwelijks. Zij willen graag grote TV's en draagbare apparaten waarmee zij op internet kunnen. Een mobiele telefoon moet veel muziekbestanden kunnen bevatten, en alles met een snoer is uit.

Spectaculaire uitkomsten? Ik dacht het niet. Robson's bevindingen komen ook grosso modo overeen met mijn buikgevoel. Op menig weblog en in verschillende rapporten wordt immers al diverse jaren een stuk genuanceerder gedacht over het gebruik van nieuwe media door jongeren. Hoe is dan al die aandacht voor dit rapport te verklaren (behalve uit het feit dat het qua nieuws komkommertijd is)?

• Ik vermoed dat menig manager, politicus en journalist tot nu toe nog steeds blind in Prensky's 'net-generation'-mythe geloofde. Zij volgen geen blogs en lijken nu wakker geschud door een brick and mortar-instituut. Dikke kans dat veel van deze -vermoedelijk- oudere heren nu weer doorslaan naar een andere kant.
• Onze samenleving interesseert zich onvoldoende voor gedegen onderzoek. Anders zouden mensen als Marc Prensky -maar ook dit rapport- toch nooit zo kritiekloos omarmd worden?
• Het komt niet vaak voor dat een bank een vijftienjarige vraagt een rapport te schrijven, en dat vervolgens publiceert. Bovendien een rapport dat vlot geschreven is, en enkele opzienbarende conclusies bevat (voor sleutelfiguren die nog in de 20ste eeuw leven, tenminste).
• Robson's publicatie bevat uitkomsten die erg bedreigend zijn voor traditionele media. En telkens als het nieuws over henzelf gaat, pakken deze media breed uit.

Het wachten is nu op het volgende rapport dat Matthew Robson's beschrijving ter discussie stelt.