In The Challenges of Integrating
Learning 2.0 bespreekt Chris King een systematische aanpak voor het ontwerp en de implementatie van web 2.0 technologie in organisaties. King denkt dat learning 2.0 niet zonder zorgvuldige planning en precieze voorbereiding kan. Learning 2.0 typeert hij als een 'houding'. Het lezen/schrijven/delen karakter is volgens King de meest bepalende component van deze manier van leren.
Het gebruik van web 2.0 sluit aan bij de noodzaak van organisaties om permanent te leren (in tegenstelling tot cursussen die af en toe worden verzorgd). Je hebt ook geen sterk opgetuigd organisatieonderdeel nodig om learning 2.0 toe te passen.
King bespreekt vanuit drie perspectieven: de ontwerper, de opleider en de lerende. De ontwerper staat volgens King voor de uitdaging om e-learning te ontwerpen zonder dat hij de beschikking heeft over templates die hij kan toepassen. Daarbij vertaalt King de ontwikkelingsniveaus van teamleden (van Hersey en Blanchard) in aanbevelingen voor interacties tussen opleider en lerenden. De ontwerper zou hier een raamwerk voor moeten ontwikkelen. Verder stelt de mogelijkheid om voortdurend te leren, eisen aan het ontwerp.
Where learners are learning from each other as well as from
the experts, designers must include more opportunities both to check for understanding, and to provide remediation to prevent the introduction of errors.
De opleider kan volgens King dankzij web 2.0 eindelijk de omslag maken van instructies geven naar meer begeleiden. De veranderende werkzaamheden zullen wel leiden tot een grotere werkdruk. Ook zullen opleiders onder andere moeten wennen aan nieuwe tools, en zullen zij om moeten gaan met lerenden die zich -zeker in het begin- niet op hun gemak zullen voelen (en moeten wennen aan een andere manier van leren).
De lerende zal moeten wennen aan het nieuwe paradigma waarop learning 2.0 is gebaseerd. Ook voor hen geldt dat de technologie, die wordt gebruikt, waarschijnlijk onbekend terrein is. Daar komt bij dat zij te maken hebben met leidinggevenden die het gebruik van web 2.0 mogelijk niet op prijs stellen. Je zult, geeft King aan, met lerenden dan ook uitgebreid stil moeten staan bij de verwachtingen ten aanzien van deze manier van leren.
Chris King is voor mij ook een typisch voorbeeld van een consultant die op twee gedachten hinkt. Aan de ene kant gebruik maken van de kracht van leren, waarbij de lerende centraal staat. Maar aan de andere kant toch de behoefte voelen om leerprocessen te plannen en organiseren. Ik vind het verband dat hij legt met de ontwikkelingsniveaus van teamleden bruikbaar. En de aandacht voor de drie sleutelfiguren bij e-learning is terecht. Maar ik mis daarbij de aandacht voor het creëren van een leercultuur en het motiveren en faciliteren van medewerkers om kennis met elkaar te delen. Want als daar sprake van is, dan kun je volgens mij afzien van het plannen en organiseren van leren. Dan gebeurt dat vanzelf.
Weer met dank aan mijn oud-collega Harm Weistra.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie