Helen Barrett heeft een nieuw model ontwikkeld voor het gebruik van weblogs als elektronisch portfolio.
Daarbij maakt zij een onderscheid tussen een e-portfolio als conversatie (procesgericht, reflectie op leren, waarbij feedback wordt gegeven), en een e-portfolio als presentatie (productgericht, reflectie op prestaties, waarbij beoordelingen worden gegeven).
Barrett illustreert dat je voor een e-portfolio helemaal geen ingewikkelde technologie hoeft te gebruiken. Haar model past m.i. ook bij het bliki-portfolio, waar ik eerder over schreef.
Ik vind het onderscheid tussen conversatie en presentatie zinvol. Een aantal jaren geleden werd vaak het onderscheid gemaakt tussen een reflectief portfolio, beoordelingsgericht portfolio, showcaseportfolio en een ontwikkelingsgericht portfolio. Barrett geeft reflectie -m.i. terecht- een plek binnen beide typen portfolio, terwijl de showcase feitelijk een afgeleide vorm is van het presentatieportfolio.
Ik blijf overigens van mening dat je publieke blogs niet moet gebruiken om lerenden te laten reflecteren op hun persoonlijk functioneren. Ik vind dat niet ethisch.
De grote afbeelding van het model vind je hier.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
quote 1:
“Barrett illustreert dat je voor een e-portfolio helemaal geen ingewikkelde technologie hoeft te gebruiken.”
quote 2:
“Ik blijf overigens van mening dat je publieke blogs niet moet gebruiken om lerenden te laten reflecteren op hun persoonlijk functioneren. Ik vind dat niet ethisch.”
In de discussie die volgde op je bliki-portfolio post stappen de uitvinders van het concept mijns inziens nogal makkelijk over de technologische kant van de zaak (en over het impliciete gebrek aan ‘ownership’). Jij doet nu het zelfde, en daarmee ontsnap je niet aan de paradox die in de twee citaten schuilgaat. De technologie, i.e. de eigenschappen van het gekozen platform, doet er nl wel degelijk toe als je quote 2 wilt realiseren. Afscherming van publieke toegang, dus selectieve toegang, is technisch ingewikkelder dan helemaal geen afscherming. Je bent dus gedwongen een weblog applicatie te vinden die afscherming van individuele posts of pagina’s toestaat, en selectieve toegang (bijv op basis van emailadressen). Daarmee torn je aan de relevantie van quote 1.
Behalve als je -zoals bij Youtube- dat heel gemakkelijk kunt regelen door een checkbox aan te vinken. Inderdaad iets omslachtiger als niet aan vinken, maar nu ook weer niet heel ingewikkeld.
OK, duidelijk. Je wilt iets kunnen aanvinken, en dan heb je wat je hebben wilt, in dit geval een afgeschermde pagina. Dat is het ene uiterste op de schaal waarop je gebruiksgemak kunt rangschikken. Het andere uiterste wordt ingenomen door gebruikers die alles in eigen hand willen houden, zoals bijv Stephen Downes en die daarom hun eigen applicaties schrijven (gRSShopper: http://grsshopper.downes.ca/ ).
Ergens tussen die 2 uitersten zit Helen Barrett met haar portfolio model, waarvan ze zelf zegt: “This model works with any blogging tool that also allows pages, such as Movable Type”.
Movable Type wordt gemaakt door Six Apart, dezelfde firma die ook TypePad op de markt zet, de applicatie die jij gebruikt om te bloggen. Is in TP een configuratiescherm beschikbaar met zo’n checkbox die je aan kunt vinken om je post af te schermen van publieke toegang en dan nog een andere checkbox waarmee je slechts een beperkt aantal lezers toe kunt laten?
Ik gebruik zelf Movable Type voor de meeste van mijn weblogs. Op de pagina om een ‘page’ aan te maken, resp te editten is een dergelijke checkbox niet aanwezig (zie http://www.mzandee.net/~zandee/images/MTeditpage.pdf ). Daarmee voldoen TypePad en Movable Type (in hun standaard configuratie zonder extra plugins zoals bijv MT-protect) niet aan jouw randvoorwaarde om ethisch verantwoord een weblog als portfolio aan te bieden aan studenten.
Het is wel te doen, maar dan ontkom je niet aan zelf knutselen. In MT krijgt iedere categorie een eigen folder (directory) in het webarchief. Zo’n folder is af te schermen door daarin een .htaccess file op te nemen. In die file kan de toegang tot de posts en pagina’s in de betreffende categorie worden gespecificeerd (zie bijv: http://www.learningmovabletype.com/a/000744password_protect/). Technologisch ingewikkeld? Onafhankelijkheid, flexibiliteit, schaalbaarheid, en ‘ownership’ heeft allemaal zijn prijs. Bij dit soort gereedschap komt dat allemaal neer op de bereidheid om te investeren in je eigen kennis.
@Rino Zandee: Typepad heeft helaas niet de mogelijkheid om individuele blog posts van een password te voorzien. Wel de hele weblog, maar dat lijkt me niet de bedoeling.
Ik kan me wel voorstellen dat een universiteit gebruik maakt van een oss-blogg tool en deze optie er zelf aan toe voegt. Maar dat kan dan inderdaad weer ten koste gaan van ownership. Het blijft inderdaad schipperen. Overigens zie ik om mij heen vooral docenten die ‘ownership’ helemaal niet zo belangrijk lijken te vinden, en vooral goedwerkende standaard faciliteiten tot hun beschikking willen hebben.
Een portfolio is toch vooral bedoeld voor lerenden, evt als onderdeel van een PLE, i.c. weblog?
Die docent moet dan, in Barrett’s model, selectief toegang hebben tot het portfolio deel, om de ‘presentaties’ en ‘reflecties’ die daarin zijn opgenomen te kunnen beoordelen.
Die docent kan dat doen m.b.v. standaardfaciliteiten (maar hij loopt dan wel achter t.o.v. zijn studenten) – een webbrowser is voldoende om een blog-gebaseerd portfolio te kunnen benaderen.
Struikelblok in Barrett’s model is dus de facilitering van de lerende.