Mijn reflectie op Building blocks for online learning

Tijdens mijn vakantie vroeg Dominique Sluijsmans (@dmasluijsmans) of ik wilde reflecteren op de bijdrage Building blocks for online learning. In deze blogpost laat docente Tricia Ebarvia zien hoe je een face-to-face lesrooster kunt herstructureren in een volledig online programma.

Tricia begint haar bijdrage met het uitspreken van zorgen met betrekking tot het veilig kunnen verzorgen van onderwijs, na de zomervakantie. Haar school heeft er daarom voor gekozen om vooralsnog volledig online les te gaan geven.

Dat betekent in haar geval dat schooldagen met acht blokken van 43 minuten worden omgezet naar dagen met vier periodes van 85 minuten. Uitdagingen daarbij zijn volgens haar:

How much can I do in that amount of time? How should it be organized? How much synchronous and asynchronous instruction will that allow? What about screen fatigue?

Tricia Ebarvia formuleert eerst een aantal belangrijke overwegingen bij het maken van keuzes ten aanzien van de herstructurering:

  • Scherm tijd. Onderzoek laat zien dat het niet gezond is als kinderen en jongeren uren achtereen doorbrengen achter een beeldscherm. Daarom is het belangrijk om pauzes in te bouwen en lerenden ook leeractiviteiten te laten uitvoeren waarvoor zij niet achter een computer hoeven te zitten.
  • Cognitieve belasting. Ebarvia wijst daarbij onder meer op het gebrek aan fysieke beweging, en aan op het belang om kleine, afgebakende, leereenheden te gebruiken. Uiteraard kun je veel meer doen om cognitieve overbelasting te vermijden.
  • Gemeenschap. Hierbij gaat het om het aangaan en opnieuw opbouwen van relaties met lerenden en tussen hen onderling. Tricia Ebarvia stelt terecht dat dit online complex is vorm te geven, en dat zij zo veel mogelijk manieren moet zien te vinden om aan gemeenschapsvorming te doen, binnen elke blokperiode.
  • Consistentie. Ook bij online leren moet je routines en rituelen inzetten die een gevoel van veiligheid en zekerheid in de klas bevorderen.  Dat kan bijvoorbeeld al door middel van consistente openingen en sluitingen.

Ik vind dit belangrijke uitgangspunten. Toch mis ik één belangrijke:

Vervolgens laat Tricia zien hoe je voor Engelse taal (key reading, writing, and discussion experiences) blokken 85 minuten kunt vormgeven. In een bijlage bij de blogpost werkt zij dit ook voor andere onderdelen uit.

Instructieprincipes daarbij zijn:

  • Tijd voor begeleide en directe instructie (minilessen en mentorteksten).
  • Tijd voor kleinschalig groepswerk (docent-lerenden en lerenden onderling).
  • Tijd voor bespreken (docent-lerende(n) en lerenden onderling).
  • Tijd voor zelfstandige oefening in lezen en schrijven.
  • Tijd voor zelfreflectie en ‘notebook work’.
  • Tijd om te delen.

Het is mooi om te zien dat Tricia Ebarvia heel goed heeft nagedacht hoe zij het onderwijs in blokken kan herstructureren, mede op basis van afwisselende onderwijsactiviteiten.

Ik heb hier wel een aantal vragen bij:

  • Hoe informeert de docenten lerende over de structuur van de dag en van de blokken?
  • De auteur kies niet voor een gezamenlijke opening. Ik ga ervan uit dat ‘writers notebook’ een individuele activiteit is (snel iets opschrijven). Welke overwegingen heeft zij hierbij?
  • Welke activiteiten worden binnen de verschillende onderdelen uitgevoerd? Het ‘leerzame karakter’ hangt daar voornamelijk van af.
  • Hoe wordt binnen de onderdelen aandacht geschonken aan gemeenschapsvorming?
  • Waar zijn de pauzes binnen het rooster? Of moeten lerenden die zelf plannen?
  • Wat is de samenhang tussen de verschillende onderdelen binnen een blok?
  • Hoe monitort de docente de voortgang? Hoe checkt zij of lerenden instructies hebben begrepen? Hoe bevordert zij dat lerenden zelf zicht krijgen op kun voortgang?
  • Hoe worden lerenden beoordeeld?

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *