Reflectie op acht weken thuis werken (en een week vakantie)

Op 21 maart heb ik teruggeblikt op de eerste week thuis werken. Tijd om weer eens de balans op te maken.

Ik werk sinds 10 maart thuis. In die weken ben ik één dag voor mijn werk op pad geweest (opname video). Voor de rest heb ik uitsluitend vanuit huis gewerkt. Daarbij valt mij het volgende op:

  • Het thuis werken bevalt me eigenlijk erg goed. Ik kan mij goed focussen. Ik heb veel online overleg met mensen waarmee ik samenwerk. Overleggen in kleine groepen starten vaak met social talk. Mede daardoor heb ik niet het gevoel sociale contacten te missen. Ik vind video bij overleg echt wat toevoegen (een gevoel van sociale nabijheid creëren). Mijn vrouw, waarmee ik nog steeds niet getrouwd ben, noemt het een afwijking dat ik face-to-face contact met collega’s en samenwerkingspartners niet mis….
  • Afspraken worden nog steeds op korte termijn gepland. Omdat we geen rekening hoeven te houden met reistijd kan dat ook.
  • Het werk gaat eigenlijk gewoon door. Na de eerste, extreem drukke, werkweek heb ik inmiddels redelijk normale werkweken (in mijn geval is dat tussen de 40 en 50 uur). Ik vind het heerlijk dat ik niet veel tijd kwijt ben aan reizen (ook al kan ik in de trein normaliter goed werken).
  • Mijn weblog wordt nog steeds drukker bezocht dan voor de coronacrisis, maar minder druk dan tijdens de eerste week.
  • Ik ben goed in staat om me te houden aan de tips die ik zelf heb geformuleerd (zie hier en hier). Ik hanteer dezelfde regelmaat, beweeg voldoende, enzovoorts. Ik sport zelfs meer dan anders. Mijn vrouw en ik eten nu elke dag samen.
  • De afgelopen week heb ik vakantie aan huis gehad. Ik was bang niet los te komen van mijn werk. Dat is toch redelijk goed gelukt, ondanks het matige weer. Conform planning heb ik de woensdag besteed aan werk, en ik heb mijn mail bijgehouden (dat doe ik anders ook). We hebben verder volgens plan de restaurants in de buurt gesponsord, wat gewinkeld (niet op zaterdag) en een aantal wandelingen gemaakt (o.a. Hatertse Vennen, Reichswald).

Is er dan niets dat ik mis? Jawel:

  • De vrijheid om te kunnen doen waar je zin in hebt, als je vrij bent.
  • Ik mis weekendjes weg, de vakantie op Terschelling, bezoekjes aan familie en vrienden. Plus de bijbehorende knuffels.
  • Ik mis de geplande voorstellingen, waar we naar toe hadden willen gaan, en het bezoek aan de nieuwste James Bond-film.
  • Ik mis de zaterdagmiddag borrel bij Café Jos en de wekelijkse etentjes bij de eetcafé’s en restaurants in de buurt. Eten afhalen is toch een andere ‘beleving’.
  • Ik mis de spinninglessen en de fitnessuren in het sportcentrum. Thuis sporten is geen volwaardig alternatief. En dan beschikken wij nog over goede faciliteiten.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *