Hoe meer informatie we beschikbaar hebben, des te moeilijker het wordt om daadwerkelijk aandacht ergens aan te besteden (information-rich, attention-poor). Over dit vraagstuk gaat dit essay van Peter Nicholson.
Onder andere If You Printed The Internet laat overtuigend zien dat we anno 2009 inderdaad geen tekort hebben aan data en informatie. Volgens Nicholson gaat snelheid daarbij ten koste van diepte, ook al wordt -bijvoorbeeld door middel van interfaces- geprobeerd om attentie te optimaliseren. Diepte is weer voorwaardelijk voor kennis, schrijft hij.
Nicholson signaleert daarbij een ontwikkeling van kennis:
Knowledge is evolving from a “stock” to a “flow.” (…) A stock of knowledge may be thought of as a quasi-permanent repository – such as a book or an entire library – whereas the flow is the process of developing the knowledge.
Kennis vergelijkt hij daarbij met een voortdurende stroom, in plaats van een stilstaand water. Ook ziet hij kennis veranderen van expertkennis in "wijsheid van menigten" (Nicholson gaat daarbij te kort door de bocht door helaas geen onderscheid te maken tussen typen kennis, zoals conceptuele kennis en feitenkennis).
Volgens George Siemens moeten we vooral nadenken hoe met deze 'informatierijkdom' om te gaan. Bijvoorbeeld door ook te kijken naar de gevolgen voor het onderwijs.
Ik vind dat ook. Ik denk dat we gebruik moeten maken van slimme technologieën als RSS en -straks- semantische zoekmachines om informatie selectief te reduceren. Maar daarnaast zullen we ook ons gedrag moeten aanpassen, en vaardiger worden om slim om te gaan met massa's informatie. En daar heeft het onderwijs mijns inziens een belangrijke rol.
Vier elementen zijn volgens mij daarbij van belang:
- Je tijd effectief kunnen managen.
- Informatie scannen (andere leestechnieken).
- Patronen herkennen (wat is echt belangrijk).
- Focussen van volume naar waarde.
Life hacking technieken kunnen daarbij ook behulpzaam zijn.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie