Vandaag heb ik voor de derde keer in het kader van de masterclass ‘Bruggen bouwen’ van Kennisnet en saMBO-ICT een presentatie gegeven over de rol die i-coaches kunnen vervullen bij de invoering van ‘technology enhanced learning’.
Dit keer hebben deelnemers van drie mbo-instellingen aan de masterclass deelgenomen.
Ik ben eerst in het algemeen ingegaan op de invoering van technologie ondersteund onderwijs als onderwijsinnovatie. Daarbij zijn verschillende zaken van groot belang:
- Strategie. Bijvoorbeeld een gedeelde visie als team of consensus over te bereiken doelen. De ‘lijn’ mot de ontwikkeling steunen en er verantwoordelijkheid voor willen dragen.
- Structuur. Denk daarbij ook aan het werken aan attitude, bewustzijn en deskundigheid van medewerkers.
- Support. Hier maakt ontwikkeltijd een belangrijk deel van uit,. Maar ook technische en didactische ondersteuning.
Ik heb daarbij benadrukt dat je het gebruik en de toegevoegde waarde van leertechnologie in lijn moet brengen met je strategische doelen.
- Het realiseren van een krachtige leeromgeving, waarbij leertechnologie wordt gebruikt om principes van effectieve didactiek in de praktijk te brengen. Binnen het HBO zie je dat blended learning in toenemende mate gekoppeld wordt aan ’succesvol studeren’.
- Gepersonaliseerd leren, onderwijs op maat, rekening houden met verschillen. Maak wel duidelijk waar je het over hebt. SURF onderscheidt bijvoorbeeld vijf dimensies van ‘onderwijs op maat’? En hoe verhoudt zich dit tot leren als een sociaal proces, waarin lerenden ook werken aan socialisatie?
- Het reduceren van reistijd en verlettijd voor je doelgroep (bijvoorbeeld door webinars in te zetten).
- Het bereiken van nieuwe doelgroepen.
- Het versterken van de begeleiding, bijvoorbeeld door slim gebruik te maken van data over het leren.
- Het versterken van de doorstroom (online leren tbv deficiënties wegwerken).
- Het reduceren van de CO2 uitstoot. Een groot deel van de CO2-uitstoot van instellingen voor hoger onderwijs wordt veroorzaakt door reizen. In het laatste Horizon Report wordt CO2-neutraal handelen een belangrijke trend genoemd voor onderwijsinstellingen.
Behalve het leggen van een relatie met strategische doelen, is het ook belangrijk om te werken aan attitude, bewustzijn (waartoe deze innovatie?) en deskundigheid van medewerkers.
Vaak proberen we aan ‘attitude, het bewustzijn en de deskundigheid medewerkers’ te werken via studiedagen, trainingen en/of online cursussen. Deze aanpak heeft echter een aantal tekortkomingen:
- De activiteiten zijn eenzijdig gericht op deskundigheid medewerkers (niet op attitude, niet op bewustzijn).
- Er is vaak sprake van ‘one size fits all’. Er wordt veelal onvoldoende rekening gehouden van verschillende attitudes en expertise van de aanwezigen.
- Dergelijke activiteiten stellen leren in feite als gebeurtenis voor, niet als proces.
- Er is sprake van een gebrekkige transfer naar de werkvloer.
Het kan echter ook anders. Ik heb daarom mijn WICER-model gepresenteerd waarin werkplek leren, informatieverwerking, coaching, educatie en reflectie integraal aan bod komen. Daarbij heb ik benadrukt dat i-coaches bij verschillende onderdelen van dit model een belangrijke rol spelen.
Sterker: onderzoek (Joyce & Showers, 2003 (pdf)) laat bijvoorbeeld zien dat coaching van groot belang is voor transfer van het geleerde tijdens workshops naar de dagelijkse praktijk. Zo blijken docenten die zijn gecoacht, nieuwe strategieën vaker en bekwamer toe te passen dan docenten die niet zijn gecoacht, maar wel dezelfde basisopleiding hebben gehad. Docenten die zijn gecoacht onthouden en vergroten hun vaardigheden bovendien na verloop van tijd. Bij niet—gecoachte docenten is dat niet het geval.
Hieronder vind je mijn dia’s:
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie