Je leert beter schrijven met een pen, dan met een computer. Dat blijkt volgens IPS uit recent Amerikaans onderzoek.
De studie ging na hoe het cognitieve proces verloopt, dat gedachten en ideeën in geschreven taal omzet. Waarom dat proces anders verloopt bij het schrijven met pen en computer, is nog niet duidelijk, zegt Berninger. Daarvoor is nog meer onderzoek nodig.
Virginia Berninger, hoogleraar psychologie, heeft tweehonderd jonge kinderen drie opdrachten laten uitvoeren.
Mag ik wat hypotheses opwerpen (meer onderzoek is immers nodig)?
- Jonge kinderen worden nog steeds, en vooral binnen het onderwijs, eerder en vaker geconfronteerd met schrijven met een pen. Er is dus sprake van een ongelijke strijd.
- Het is de evolutie. De mensheid leert al eeuwen met pen te schrijven, en pas relatief kort met een computer.
- Adolescenten en volwassenen schrijven beter met de computer, omdat men deze veel vaker gebruikt dan pen en papier.
Welke resultaten zouden overigens worden bereikt met een digitale pen?
Ik heb lange tijd beweerd dat ik sneller aantekeningen schrijf, dan type. Volgens mij was dat ook zo. Maar dankzij Twitter heb ik gemerkt dat ik nu net zo snel aantekeningen tik dan schrijf. Oefening baart kunst. Dat is volgens mij de verklaring.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Maar mevrouw Berninger heeft het toch niet over sneller schrijven?
Ik merk in mijn journalistieke werk duidelijk verschil in schrijfstijl of ik digitaal of op papier werk. Op papier meer vanuit inspiratie, mooie eerste zinnen, titels. De lijn van het betoog uitwerken gaat beter vanachter een beeldscherm. Ik wissel dan ook af: stukje op pc, uitdraaien, van plek wisselen, aantekeningen erbij maken, weer achter pc uitwerken. De enkele keer dat ik uit tijdgebrek alleen op pc werk, krijgen mijn stukken minder diepgang.
@CarlaMondig: nee. Maar ik doel ook op sneller schrijven zonder dat dit ten koste gaat van diepgang en begrip. De enige toegevoegde waarde van printen en met pen en papier werken, die ik ervaar, is dat je taalfouten sneller uit een tekst haalt.
Nou, ik krijg echt anderssoortige teksten. Is kennelijk afhankelijk van persoon? leeftijd? Linker/rechter-hersenhelft?
schrijven is m.i. aan het veranderen van ee communicatiemiddel met de wereld naar een communicatiemiddel voor jezelf. Je schrijft een aantekening, een boodschappenbriefje voor jezelf. Hooguit een koelkastnotitie om iets aan anderen over te dragen. Op school moet je schrijven omdat de leraar geen andere manier kent (naast dat is het een goede motorische oefening) Bovenstaand onderzoek is hopelijk geen rechtvaardiging om dyslectische kinderen (en volwassenen) weer de kans te ontnemen om hun gedachten in tekst te kunnen uiten. voor hen zijn juist digitale tekstverwerking een uitkomst.
Heb helaas geen tijd om het hele Amerikaanse onderzoek te lezen.
Je hebt het over schrijven met de pen versus schrijven met de computer.
Met dat laatste bedoel je naar ik aanneem een (qwerty) toetsenbord.
Volgens mij kun je daar nog het nodige aan toevoegen:
Als ik zie wat mijn dochter met één duim op een smartphone doet en met welke snelheid…
Het touchscreen van mobile devices. Anderen werken met twee duimen op een minuscuul toetsenbordje van weer een ander apparaat.
Het grote verschil is voor mij ook de backspace toets.
Als je op papier een fout maakt kun je alleen doorstrepen enz. Digitaal kan ik dingen weer evrwijderen, verbeteren en woorden of zinsdelen van plaats veranderen.
Als al deze aspecten in dat onderzoek zijn meegenomen had ik het beter eerst kunnen lezen… 😉
Ik heb zelf de ervaring dat als ik iets met een pen schrijf het beter “blijft hangen” dat komt bij mij denk ik omdat ik meer op moet letten bij tikken dan bij schrijven. Zeg nou zelf wat is er lekkerder dan een nieuw schrijfblok/lege pagina in dagboek en een lekker schrijvende pen…daar kan het beeldscherm en toetsenbord niet tegenop bij mij. Gedichten tikken bijvoorbeeld, je delete steeds zodat je het ontwikkelproces niet kunt terugzien, geschreven is de worsteling om een kloppene Haiku te krijgen mooier.