Trends op het gebied van een leven lang leren

Ray Schroeder signaleert vijf belangrijke trends op het gebied van “Professional and Continuing Education”. Hij focust zich daarbij op een leven lang leren dat door hoger onderwijs-instellingen wordt verzorgd. Mede daardoor mist Schroeder m.i. een aantal belangrijke trends.

Schroeder begint zijn bijdrage met de constatering dat het Amerikaanse onderwijs (online en campusonderwijs) te maken heeft met een terugloop in het aantal inschrijvingen. Dat komt niet zozeer door vergrijzing, maar door het feit dat het Amerikaanse studenten zeer veel moeten lenen om deel te nemen aan hoger onderwijs. Zij mijden het hoger onderwijs en zoeken naar alternatieven. Tegelijkertijd neemt de behoefte aan een leven lang leren toe, mede als gevolg van technologische ontwikkelingen. Technologische ontwikkelingen zijn op hun beurt ook weer van invloed op de realisatie van een leven lang leren. De belangrijkste trends zijn dan:

1. De competitie tussen aanbieders neemt toe, terwijl de vragen van de markt veranderen. Schroeder noemt diploma’s die via relatief goedkope MOOCs verkregen kunnen worden.
2. Mensen worden steeds ouder (het aantal honderdjarigen neemt toe). Mensen moeten daardoor steeds langer werken. En bijblijven als gevolg van veranderingen. Lerenden keren tot op late leeftijd terug en zullen betaald werk en niet werken tot op late leeftijd afwisselen.
3. Werkgevers vinden ‘soft skills’ steeds belangrijker, terwijl zij tegelijkertijd van mening zijn dat het afgestudeerden aan dergelijke vaardigheden ontbreekt (inclusief ICT-vaardigheden een projectmanagement-vaardigheden). Dit biedt mogelijkheden voor een leven lang leren.
4. Werkgevers vinden het belangrijk dat leerervaringen geverifieerd worden. Nieuwe technologieën zoals badges en blockchain-technologie worden gebruikt om de bewijslast van het leren -de credentials– op een betrouwbare en veilige manier vast te leggen en te distribueren.
5. Technologieën zoals kunstmatige intelligentie (AI), virtual reality en augmented reality zullen worden toegepast om leren meer gepersonaliseerd (AI), betekenisvol, interactief en aantrekkelijk te maken, meent Schroeder.

Schroeder snijdt zeker een aantal belangrijke ontwikkelingen aan al geloof ik ook dat hij de impact van het steeds ouder worden van mensen overdrijft. Ook al word je ouder, dan nog ben je fysiek en geestelijk niet altijd meer in staat om te werken. Uiteraard is dit ook afhankelijk van de aard van het werk. Ik heb de indruk dat auteurs zich vaak richten op hoger opgeleiden, als zij deze invloed beschrijven.

Bovendien zou vergaande automatisering er aan kunnen bijdragen dat we weer minder lang hoeven te werken. Tijdens editie 2019 van SXSW stelde de “coming women” van de Amerikaanse politiek, Alexandria Ocasio-Cortez, m.i. terecht dat we deze vergaande automatisering niet hoeven te vrezen. We zullen wel het economisch systeem moeten veranderen om sociale rampen te voorkomen.

Waar Schroeder echter echt aan voorbij gaat, is dat werknemers ook op een heel andere manier aan een leven lang leren doen dan via programma’s van onderwijsinstellingen en opleidingsinstituten. Een aanzienlijk deel van de leerbehoeften worden via coaching, werkplek leren en andere vormen van informeel leren ingevuld. Bovendien zijn bestaande programma’s te omvangrijk voor een leven lang leren, en is er nadrukkelijk behoefte aan ‘micro-credentialing’.

Daar komt bij dat werkgevers bij werknemers vooral kijken naar werkprestaties, en minder belangstelling hebben voor leerprestaties. Binnen bepaalde bedrijfstakken wordt bijvoorbeeld sowieso minder waarde gehecht aan diploma’s (zoals consultancybedrijven en high tech bedrijven).

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.