De eerste sessie na de plenaire opening van de Online Educa Berlin ging over de vorming van een digitale identiteit, en de vraagstukken die dat met zich mee brengt. Het onderwerp spreekt me erg aan, maar ik ben ook afgegaan op de sprekers. Verleden jaar heb ik persoonlijk kennis gemaakt met Steve Warburton en zijn partner Margarita Pérez-García. Beiden doen onderzoek naar issues rond digitale identiteit, en hielden hier presentaties. Ik was benieuwd naar hun bijdragen, en wilde de gelegenheid gebruiken om hen te begroeten. De derde spreker was Graham Attwell. Ik heb in een aantal projecten met Graham samengewerkt. Een bijzondere man, die heel betrokken over leren kan spreken. De vierde spreker was Shirley Williams, die ik niet persoonlijk kende.
Steve mocht de sessie aftrappen. Hij gaf aan dat we in een steeds opener en verbonden samenleving leven, waarin online zichtbaarheid steeds belangrijker wordt. Dat bezorgt sommigen hoofdbrekens, vooral als het professionele en persoonlijke door elkaar gaan spelen.
Bovendien, zei Steve: als jij je digitale identiteit niet vorm geeft, doet een andere dat wel. Hij ging onder meer in op dimensies van digitale identiteit. Steve doet onderzoek naar "design patterns" in relatie tot digitale identiteit. Dit begrip is oorspronkelijk afkomstig uit de informatica. Daarbij gaat het om patronen die veelvoorkomende typen ontwerpproblemen oplossen. Hierbij is geen sprake van concrete oplossingen (wat zogenaamde gesloten 'good practices' wel beogen), maar van een soort sjabloon, dat kan helpen het ontwerpprobleem aan te pakken.
Steve vertelde over de manier waarop die ontwerp patronen kunnen worden ontwikkeld. Lees bijvoorbeeld zijn blogpost over anekdotes mbt digitale identiteit en Twitter. Ik kwam op slideshare onderstaande presentatie tegen van Steve over dit concept.
Design Patterns for Digital Identity
View more presentations from Steven Warburton.
Verder is hij betrokken bij de ontwikkeling van een boek over dit onderwerp.
Margarita liet in haar presentatie zijn hoe deze ontwerp patronen voor digitale identiteit werken. Je digitale identiteit is constant in ontwikkeling door interactie met anderen. En daar heb je zelf niet eens altijd invloed op. Of je realiseert je niet altijd dat anderen aan de loop kunnen gaan met elementen van jouw digitale identiteit. Margarita deelt veel over zichzelf via internet. Bijvoorbeeld foto's. Omdat haar moeder uit Midden-Amerika geen account zal nemen bij Flickr, deelt zij foto's publiekelijk op deze site. Ook foto's van haar kinderen. Zij maken immers deel uit van haar leven. Op een gegeven moment verscheen een foto van haar zoontje op een kinderpornosite. Iemand had deze foto uit de privécontext van Flickr gehaald .
When a parent publishes pictures of children online, they contribute to their online identity. Children have no control.
Een design pattern is dan het verstandig en bewust omgaan met het online publiceren van foto's van minderjarigen (in elk geval niet met de 'share alike' Creative Commons licentie). Denk vooral aan het belang van de kinderen, nu en later, was haar boodschap.
Shirley Williams ging op een hele praktische manier in op digitale identiteit en reputatie. Zij stelde dat er sprake kan zijn van een mismatch tussen wat jij wilt dat je digitale identiteit is, en wat anderen er van maken. Mensen produceren in verschillende netwerken. Hebben daar profielen. Hebben er ook baat bij (nieuwe baan). Maar kunnen er ook beschadigd worden doordat zij zelf of anderen er content plaatsen, die bijvoorbeeld kan leiden tot problemen en ontslag. In haar presentatie gaf zij daar ook bekende voorbeelden van:
- Zou je een emailadres openen van iemand die ireallydontcare@gmail.com openen?
- Moet je met je leerlingen twitteren?
- Heb je een apart Facebook-account voor prive en werk nodig?
Williams heeft onderzoek gedaan naar de digitale identiteit via het observeren van gedrag, en het voeren van gesprekken met jongeren. Op basis hiervan heeft zij en haar collega's verhalen verzameld en leermaterialen ontwikkeld. Zie hiervoor http://reading.ac.uk/thisisme.
Graham Attwell ging slechts zijdelings in op digitale identiteit. Hij bekritiseerde op een bevlogen manier het bestaande onderwijs dat gebaseerd is op een verouderd industrieel model, wat niet past bij de digitale samenleving. het onderwijs gaat onterecht uit van een homogene doelgroep. Dat is niet de schuld van docenten, zei Graham:
School system reflects social economic history.
Volgens Graham staan we echter aan de vooravond van grote veranderingen. Een vooravond die overigens wel al een hele tijd lijkt te duren.
Een erg boeiend thema. Helaas bleef het aantal concrete handvatten op dit terrein beperkt. De sessie was vooral gericht, vond ik, op bewustwording.
Helaas kon ik de sessie niet helemaal uitzitten. De sessie die ik mocht voorzitten was onmiddellijk na de lunch en ik moest op tijd in 'mijn zaal' zijn (en de inwendige mens wil ook wat).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie