De decembereditie van OnderwijsInnovatie is uit. Daarin vind je onder meer een artikel over e-learning en didactiek van Arnout Vree en Diddo van Zand. De auteurs stellen hierin dat het onderwijs ICT vaak niet op een didactische manier inzetten. Eerlijk gezegd heb ik dit artikel met stijgende verbazing gelezen. Ik vind het onsamenhangend geschreven, en ik mis diepgang. Ook staan er argumenten in met betrekking tot de moeizame adoptie van e-learning door het onderwijs, die je tien jaar geleden ook al tegen kwam. Vier voorbeelden:
- De rol van docenten verandert bij e-learning (van kennisoverdrager naar begeleider), en dat houdt hen tegen om e-learning toe te passen (oud argument).
- Een wiki wordt gepositioneerd als een technologie om kennis en vaardigheden over te brengen. Als je het hebt over ICT en didactiek, dan leg je deze relatie m.i. niet (meer spreek je eerder over kennisontwikkeling).
- De meerwaarde van e-learning voor het onderwijs richt zich op audio, video en interactiviteit.
Wanneer een docent hierop focust, kan het leerproces
transparanter verlopen. Zo kan een docent zien in welk deel van de leerstof
veel fouten worden gemaakt, wie er al bezig is geweest met de stof
en wie zich voorbereid heeft via diagnostische toetsen.
De relatie tussen de genoemde meerwaarde en het volgen van vorderingen ontgaat mij volledig. - Wanneer je echt e-learning wilt gaan inzetten, "dan moet er content ontwikkeld worden" (oud argument).
De omschrijving van het concept van de webcamtraining is wel aardig.
De E-kubus
Een tweede artikel gaat over een analysemodel voor curricula (de e-kubus). Dit model kent drie dimensies (assen):
- De wijze waarop ICT ten behoeve van leren wordt ingezet (van substitutie naar transformatie).
- De mate waarin leren meer of minder studentgecentreerd is.
- De mate waarin meer of minder sprake is van maatwerk binnen het onderwijs.
Elke as heeft bepaalde kenmerken. Vervolgens kun je het bestaande onderwijs hiermee analyseren, en tevens aangeven wat de gewenste situatie is. De e-kubus is in het kader van een promotieonderzoek ook toegepast binnen een aantal settings. Helaas gaat het artikel van onder meer mijn oud-collega Perry den Brok daar niet verder op in. Wel wordt aangegeven hoe het model kan worden gebruikt binnen veranderingsprocessen (docenten kunnen betekenis en vorm geven aan de kenmerken doordat deze expliciet benoemd worden).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Als het gaat om ’10 jaar geleden’ is het nu ook mijn ervaring dat ik nu in het VO E-learning trainingen sta te geven die ik 10 jaar geleden ook al op ROC’s verzorgde. MBO’s hebben zeker een voorsprong t.o.v. het VO, als het gaat om het inzetten van ICT als didactisch (hulp)middel.
Zo gek is die constatering dus niet eens.
@geschiedenisleraar: ik begrijp je volgens mij niet goed. Wat ik in elk geval bedoelde aan te geven, is dat ik vind dat het artikel deels oude/verouderde argumenten bevat. Volgens mij is het niet zo zeer de andere rol die men moet vervullen. Zie punt 9 bij http://wilfredrubens.typepad.com/wilfred_rubens_weblog/2007/10/tien-tips-voor-.html
@Wilfred Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik de argumenten die 10 jaar geleden op de ROC’s speelden, nu regelmatig tegenkom in het VO. Als trainer E-learning bouw ik niet voort op ervaringen en kennis die ik vanuit een ROC meeneem; veel VO-scholen leggen nu pas dezelfde route af die ik al eens eerder (10 jaar geleden) heb doorlopen. Dezelfde pro- en contra argumenten spelen dus nog steeds (hetgeen jij ook concludeert).