Blockchain-technologie als alternatief voor het diploma?

In Vlaanderen draait nu een proef waarbij blockchain-technologie wordt gebruikt voor de realisatie van digitale portfolio’s. Het initiatief roept bij mij wel een aantal vragen op.

Theo Mensen attendeerde me vanochtend op het initiatief van het Vlaamse Gemeenschapsonderwijs en de VDAB (Vlaamse organisatie voor arbeidsbemiddeling) waarbij blockchain-technologie wordt gebruikt voor het inrichten van een soort databank waarin competenties van jongeren worden vastgelegd. De kop van het betreffende artikel luidt: Onderwijs timmert aan alternatief voor diploma via blockchaintechnologie

Een leraar kan bijvoorbeeld de competentie ‘massieve houtsoorten en plaatmateriaal verwerken’ ingeven voor een bepaalde leerling. Dat heeft als concrete leeruitkomst ‘handgedreven houtbewerkingsmachines instellen en bedienen: bovenfreesmachine’. Vervolgens wordt dat gesynchroniseerd naar andere betrokkenen, zoals de VDAB. Pas dan wordt de info gevalideerd.

Elke jongere beschikt op die manier over een digitaal portfolio dat onder meer gebruikt kan worden bij sollicitaties. Jongeren die het onderwijs zonder diploma verlaten beschikken dan in ieder geval over een overzicht van competenties waarover zij wel degelijk beschikken (wat m.i. positief is). De initiatiefnemers stellen ook dat diploma’s niet alles zeggen over een jongere. Een digitaal portfolio dat is opgebouwd dankzij blockchain-technologie vormt dan een welkome aanvulling. Werkgevers krijgen zo ook een completer beeld van een sollicitant. De kop van het artikel is dus niet correct.

Op dit moment wordt proefgedraaid met dit initiatief. Deze proeffase wordt voorlopig alleen binnen het onderwijs uitgevoerd. Daarna worden bedrijven erbij betrokken. Werkgevers kunnen dan competenties van jongeren invoeren en de database raadplegen.

Dit is een interessant initiatief dat bij mij wel vragen oproept:

  • Op basis waarvan legt een docent of werkgever een competentie van een lerende vast? Hoe zit het met de betrouwbaarheid en validiteit? Of is het idee dat betrouwbaarheid en validiteit worden gewaarborgd als diverse betrokkenen competenties beoordelen?
  • Hoe is de relatie tussen leeruitkomsten en competenties geregeld?
  • Deze werkwijze impliceert extra werk voor docenten en werkgevers. Aangezien blockchain-technologie in ontwikkeling is, kan het invoeren van competenties extra belastend zijn voor beoordelaars.
  • Geeft de jongere de werkgever toegang tot zijn digitaal portfolio of kunnen werkgevers zelf grasduinen door digitale portfolio’s (en hoe zit het dan met de privacy)? Wie is dus eigenaar?
  • Hoe gemakkelijk is het om verschillende sollicitanten op basis hiervan met elkaar te vergelijken? Is er sprake van enige standaardisatie?
  • Is hierbij toch niet stiekem sprake van een centrale database? En waarom gebruikt men dan deze technologie?

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *