Volgens Martin Weller is de laatste jaren sprake geweest van een sterke centralisatie van ICT binnen onderwijsinstellingen. Wat is echter de invloed van social media en persoonlijke leeromgevingen op deze tendens?
In dit paper gaat hij in op de argumenten voor centralisatie (zoals het belang van uniformiteit, efficiency en integratie van tools), en op de redenen om voor een gedecentraliseerde aanpak te kiezen (denk aan flexibiliteit en personalisering). Veel mensen hebben dan ook een persoonlijke leeromgeving ontwikkeld (op basis van applicaties als wiki's, weblogs en Flickr). Weller spreekt ook van een "PLE Continuum", met als tussenstappen tussen elektronische leeromgevingen en persoonlijke leeromgevingen: de teacher learner environment en de default personal learning environment.
Een gedecentraliseerde aanpak heeft voor- em nadelen, schrijft Weller. PLE-voorstanders hebben bijvoorbeeld te hoog gespannen verwachtingen van de bekwaamheden en houding van jongeren ten aanzien van technologie. Zij staan veelal niet te wachten op meerdere technologieën. Weller schrijft onder andere
There is clearly a balance to be struck
between using pedagogically appropriate tools,
giving students experience of a range of tools
while also ensuring the proliferation of technologies
do not become a barrier to learning.
Integratie zou wel eens de oplossing kunnen zijn voor dit vraagstuk. Daarbij kan het gaan om integratie van decentrale applicaties in een elektronische leeromgeving, of van integratie van decentrale applicaties op zich. De voordelen daarvan zijn gebruikersgemak, betere mogelijkheden om het gebruik te monitoren en authenticatie.
Volgens Weller zijn hiertoe verschillende pogingen ondernomen. Maar je kunt concluderen dat deze vormen van integratie het stadium van volwassenheid nog niet hebben bereikt.
Weller is niet erg uitgesproken over de vraag of gedecentraliseerde applicaties robuust zijn, en of deze applicaties beter in staat zijn de gewenste didactische aanpakken te ondersteunen. Hij concludeert:
we can see that there is dissatisfaction
with the current centralised model, but also
problems with the implementation of a decentralised
model. What this may signify is that
we are in a transition point as educational IT
services evolve from a tightly controlled and
deployed set of systems to a broader continuum
of tools.
Is het mogelijk om centralisering en decentralisering van ICT te combineren, of is er ook sprake van een meer 'ideologische strijd', zoals hij aan het slot suggereert? Zijn gedegen en genuanceerde artikel laat in elk geval zien dat "democratisering van de technologie" veelbelovende kanten heeft, maar ook niet eenvoudig te realiseren is.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie