Virtual reality heeft absoluut potentie als je naar de didactische eigenschappen ervan kijkt. Op dit moment zijn krachtige VR-toepassingen nog minder toegankelijk op onderwijs en opleiden. Er is hooguit ruimte voor zinvolle experimenten. Er zijn echter ontwikkelingen die schaalbare toepassingen bereikbaar maken.
Campus Technology verwacht dat in 2020 85% meer VR-devices gebruikt zullen worden. Dat betekent dus bijna een verdubbeling in drie jaar tijd. Deze toepassingen zullen met name voor gaming en binnen het onderwijs worden gebruikt, zo verwacht auteur Sri Ravipati. De potentie heeft dan vooral te maken met
compelling visualizations, immersive storytelling, gamified simulations and learning experiences
Er zijn volgens de auteur vijf ontwikkelingen die de toenemende populariteit beïnvloeden:
a) Goedkopere headsets.
Op dit moment hebben scholen hooguit budget voor één of twee headsets. Voor individuen zijn de meeste headsets nog onbetaalbaar. Net als bij veel nieuwe technologieën het geval is, kunnen we ook nu verwachten dat headsets goedkoper worden (enkele honderden dollars). En daarmee toegankelijker. Kickstarter crowdfunding zal ook bijdragen aan goedkopere, geavanceerde, headsets, verwacht Ravipati.
b) Hand controllers leiden tot meer interactie.
Ik heb al eerder geklaagd over gebrekkige interactiemogelijkheden en passief leren, met name bij goedkope VR-toepassingen. Door gebruik te maken van een controller die je met je hand bedient -vergelijk het met de gaming consoles- kunnen lerenden veel meer met de virtuele omgeving interacteren (aanraken, manipuleren, besturen, opdrachten uitvoeren, experimenteren, enzovoorts). Deze controllers worden ook meer toegankelijk.
c) Er komen meer platforms beschikbaar waarmee je gemakkelijk VR-content kunt ontwikkelen.
Volgens de auteur zijn hier parallellen met de ontwikkeling van mobiele apps (aparte ontwikkelaars van VR-platforms). Ook zouden er eenvoudige auteursomgevingen beschikbaar komen. Verder zullen niche aanbieders de markt betreden (bijvoorbeeld gespecialiseerd in scheikundige toepassingen). In het artikel worden al voorbeelden gegeven van editors die onderwijsinstellingen kunnen gebruiken.
d) De opkomst van 360 graden camera’s.
Deze bevatten steeds vaker rijke functionaliteiten en stellen docent in staat VR-video’s te ontwikkelen die gebruikt kunnen worden voor digital storytelling.
e) Sociale VR-ruimtes.
De auteur merkt op dat virtual reality nog dikwijls een geïsoleerd gebeuren is. Er zijn echter platforms in ontwikkeling -zoals AltspaceVR- die ruimte bieden voor samenwerking, communicatie en connecties. Facebook Spaces zal hier ook op gericht zijn. Een ander voorbeeld is Lecture VR, meent hij.
(tekst gaat verder onder de video)
Ik zie duidelijke parallellen met online video. De ontwikkeling van screencasts en kennisclips is ook snel gegaan nadat we de beschikking kregen over eenvoudige en betaalbare applicaties, breedband technologie, laagdrempelige videoplatforms en goedkope, handzame camera’s (dikwijls geïntegreerd in je smartphone). We moeten ons natuurlijk realiseren dat waarschijnlijk de meeste docenten nog steeds geen online video’s produceren.
Bovendien sluit deze toepassing aan bij bekende manieren van onderwijs. De toepassingen van VR vormen dikwijls een versterking van bestaande manieren van leren. Ik vind het veelbetekenend dat een aantal voorbeelden uit bovenstaande video zich in een collegezaal afspelen. Dit kan de acceptatie van deze ontwikkeling ook bevorderen.
Gebruiksgemak (ook voor ontwikkelaars) is hierbij ook essentieel. Second Life was ook fraai vormgegeven en had potentie. Maar het was ook een complexe omgeving.
Of headsets en controllers op korte termijn toegankelijk worden voor grote groepen, is de vraag. De brede acceptatie is overigens niet alleen afhankelijk van de kosten. Dat heeft de smartphone bijvoorbeeld bewezen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie