Donderdagochtend 5 december 2013 start de 19de editie van de Online Educa Berlijn. Een mooie gelegenheid om terug te blikken op verleden jaar, en vooruit te blikken naar de komende editie.
Ik baseer me hierbij op de reflectie die ik verleden jaar schreef, op het programma van dit jaar en op het persbericht dat de 'amigos de la Prenza' dit jaar wederom op papier ontvingen (ik ben officieel één van de persmuskieten).
- Verleden jaar namen iets meer dan 2000 deelnemers uit 96 landen aan de conferentie deel. Zij waren ongeveer evenredig verdeeld over overheid, bedrijfsleven en onderwijs. Dit jaar nemen er wederom meer dan 2000 deelnemers deel, nu uit 90 landen (van Angola tot Zambia). Daarvan is 40% afkomstig uit het bedrijfsleven, 45% uit het onderwijs terwijl 15% werkzaam is bij de overheid of in de publieke sector. Wat betreft branches is er dus sprake van een verschuiving. Deze diversiteit aan perspectieven biedt wat mij betreft duidelijke toegevoegde waarde. Maar je moet wel bereid zijn over de grenzen van je eigen branche te kijken, en op de koop toe te nemen dat niet alle ervaringen betekenisvol voor jou zijn (en niet altijd even kundig worden gedeeld).
- De thema's zijn erg algemeen omschreven. Als je 'dieper' in de onderwerpen duikt, valt op dat vergelijkbare thema's als verleden jaar aan de orde komen. Denk daarbij aan de massive open online courses (nu wel nadrukkelijker aanwezig in het programma), learning analytics, mobile learning (al sinds 2003 als trend getypeert), social learning en 'immersive learning' (serious gaming, meer gebruik online video, enzovoorts). Verder zie ik ook het formuleren van standaarden, de waarde van accreditatie, het internet der dingen, nieuwe business modellen ('Edupreneurship'), een leven lang leren en 'digitale didactiek' in het programma terug. Er is ook altijd relatief veel aandacht voor 'randvoorwaarden' zoals de toegankelijkheid van stabiele en betrouwbare technologie, en professionalisering van docenten en trainers. De terminologie verschilt soms per jaar, de onderwerpen niet.
- Ik ben benieuwd naar het verschil in toonzetting rond bepaalde thema's. Daarin zit vaak het verschil tussen de diverse edities. In de loop der jaren zie je vaak Gartner's hypecycle terug in de invulling van het programma. Eerst zijn er hooggespannen verwachtingen van nieuwe ontwikkelingen. Dat komt tot uiting in bijdragen van trendwatchers. De betreffende technologie (daar gaat het dan meestal om) wordt nog niet echt toegepast. Vervolgens volgen de jaren daarna de kritische geluiden. Meestal gebeurt dat doordat men wat langer na heeft gedacht over de innovaties. Ook is men door eerste ervaringen wijzer geworden. Vervolgens weten we beter wat werkt en wat niet. De verwachtingen worden genormaliseerd. Dit wordt geïllustreerd door case studies. Ander onderzoek naar impact op leren, performance of impact voor de organisatie wordt weinig gepresenteerd (en uitgevoerd?).
- Ondanks de grote aandacht voor relatief nieuwe technologieën en benaderingen, verwacht ik ook dit jaar weer diverse bijdragen over relatief 'traditionele' vormen van e-learning en blended learning. Omdat dit nog de dominante praktijk is, en gedreven wordt door de wens om te standaardiseren (onder meer doordat opleiden ook vanuit wet- en regelgeving wordt geïnitieerd, het zogenaamde compliancy-based learning).
- De Online Educa Berlijn staat bekend om zijn traditionele format van drie presentaties in één uur. Daarmee doe je de organisatie echter te kort. Dit format bestaat nog steeds. En het lijkt wel of hier nog steeds behoefte aan is. Een deel van de deelnemers loopt weg als het woord 'interactie' valt. Verder is er ook ruimte voor andere formats waarbij alle aanwezigen een actieve rol spelen. De congresorganisatie probeert dat ook te stimuleren. Overigens is de veronderstelling dat je daar meer van leert, volgens mij deels gebaseed op aannames en veronderstellingen. Wellicht wel, wellicht niet.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie