Er wordt veel geschreven over Massive Open Online Courses. Toch is er betrekkelijk weinig onderzoek gedaan naar MOOCs. Onlangs kwam ik een literatuurstudie tegen over MOOCs. Deze studie wijst onder meer op het belang van meer kwalitatieve analyses. Het massale karakter van MOOCs lijkt echter belemmerend te werken voor het doen van kwalitatief onderzoek.
Deze bijdrage had ook in de laatste MOOC-bloemlezing kunnen staan. Ik vind echter dat deze literatuurstudie over massive open online courses uit de International Review of Research in Open and Distance Learning aparte aandacht verdient. Het is namelijk de eerste uitgebreide systematische literatuurstudie naar MOOCs.
De auteurs hebben 45 papers bestudeerd. Zij positioneren MOOCs tegen de achtergrond van open educational resources. Deze bronnen waren voor lerenden beperkt bruikbaar omdat ze dikwijls in het kader van een specifieke onderwijscontext waren ontwikkeld. MOOCs, daarentegen, bieden een volledige leerervaring. Aanvankelijk waren deze sterk gestoeld op connectivistische uitgangspunten, vanaf 2011 worden MOOCs ook vanuit meer traditionele onderwijsparadigma's verzorgd.
De onderzoekers doen verslag van de wijze waarop zij literatuur hebben verzameld. Daaruit blijkt dat sommige onderzoekers de afkorting 'MOOC' ook voor andere begrippen gebruikte (zoals 'Management of Organizational Change').
In 2008 en 2009 verscheen één artikel over MOOCs. Daarna neemt het aantal publicaties snel toe, tot 25 publicaties in 2012. Dit aantal valt uiteraard in het niet bij de hoeveelheid blogposts en populaire artikelen over dit onderwerp. Het grootste aantal publicaties verschijnt in zogenaamde Journals. In 2012 neemt het aantal tijdschriftartikelen ('magazines') sterk toe. Rita Kop blijkt de meest actieve auteur te zijn met vijf bijdragen.
Veel bijdragen gaan over het concept van MOOCs, de uitdagingen en de trends. Verder is er veel aandacht voor de onderliggende educatieve technologie, de gebruikte technologie en voor verschillende case studies (21 case studies die betrekking hebben op 13 MOOCs). Daarnaast komt het perspectief van de deelnemer en van de 'leverancier' aan bod.
In deze bijdrage wordt ook beschreven waar het onderscheid tussen cMOOCs en xMOOCs vandaan komt. De eerste categorie is gebaseerd op op connectivistische principes, waarbij de nadruk op op een 'sociale benadering' van leren ligt. Bij de tweede categorie ligt de nadruk op individueel leren, en coginitivistisch-behaviouristische uitgangspunten (wat op zich natuurlijk erg breed is).
De samenstellers geven aan dat erg veel over MOOCs is geblogd. Blogposts zijn echter veelal erg subjectief, en nauwelijks gepeer reviewed. Daarmee zouden blogposts minder bruikbaar zijn voor een literatuurstudie.
De bestaande artikelen en papers blijken echter ook eenzijdig te zijn. Het perspectief van de docent ontbreekt grotendeels, concluderen de auteurs. Daarnaast hebben de meeste artikelen betrekking op een selectie van de hoeveelheid data. Er wordt vaak geen rekening gehouden met interacties buiten het gebruikte leermanagement systeem. Zij stellen onder andere ook dat het enorme volume aan data de mogelijkheden van kwalitatieve analyses bemoeilijkt. Op dit moment is bijvoorbeeld weinig bekend van de overwegingen van degenen die MOOCs niet hebben afgemaakt, of van de motieven om een MOOC te volgen.
De auteurs concluderen dan ook dat er nog heel wat te onderzoeken is als het gaat om MOOCs.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie