Wanneer gaan we het hebben over ‘Bring Your Own Device’? (#in)

Kennisnet is een serie blogposts gestart over de trend ‘Bring Your Own Device‘ (BYOD). Kort samengevat komt het er op neer dat lerenden steeds vaker eigen apparaten mee naar school nemen, en verwachten die zij die ook op school kunnen gebruiken. Denk aan smartphones, tablet PC’s of eigen laptops.

Ik heb twee keer een mail gekregen of ik wil reageren op de bijdragen. Nu wil ik dat best; het onderwerp is actueel genoeg. Alleen gaan de eerste blog posts er eigenlijk niet over.

1. Bring Your Own Device – van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam is een algemene inleiding. Hierin wordt o.a. schoolleider Niek geïntroduceerd die start met nadenken over BYOD.
2. Bring Your Own Device – In mist ontdek je de wereld meter voor meter gaat het over het werken aan visieontwikkeling, en bevat eigenlijk vooral voorbeelden van de invoering van met name tablet’s in het onderwijs. Lang niet altijd over BYOD, maar over de aanschaf van bijvoorbeeld iPads door de school.

Wanneer gaan we het hebben over ‘Bring Your Ownd Device’? Ok. Ik zal een duit in het zakje doen.

Als je mensen zelf meer autonomie geeft over de technologie waarmee ze kunnen werken, dan bevordert dat de motivatie en betrokkenheid. Gebruikers leren er ook meer van, bijvoorbeeld op het gebied van ICT-vaardigheden (gevolg van eigenaarschap). BYOD vergroot ook de flexibiliteit van de inzet van technologie in het primair proces. Bovendien KAN het voor onderwijsinstellingen leiden tot kostenbesparingen.

BYOD gaat over los laten en zelfverantwoordelijkheid. De school draagt niet meer zorg voor belangrijke ICT-voorzieningen. Dat doen lerenden zelf. Zij zijn ook zelf verantwoordelijk voor het beheer van hun devices, en voor het beheer van de applicaties op die devices (eigenlijk gaat het niet om BYOD, maar om BYOT; Bring Your Own Technology).

De school hoeft ‘alleen’ te zorgen voor een kwalitatief hoogstaande draadloze internetvoorziening, die voldoet aan gebruikelijke standaarden. Daarnaast gebruikt de school voor het primair proces uitsluitend platformonafhankelijke webbased applicaties, op basis van cloud computing. Onderwijsgevenden selecteren geen applicaties die hier niet aan voldoen. Het is namelijk de vraag of virtualisatie-oplossingen daadwerkelijk ‘open’ zijn. Dus gebruikt kunnen worden op elk apparaat.

Een prachtig perspectief, maar makkelijker gezegd dan gedaan:

• Durven onderwijsinstellingen ICT ‘los te laten’? Het onderwijs heeft jarenlang ingezet op centrale beheersing van netwerken, systemen en applicaties.
• Kunnen lerenden en onderwijsgevenden die zelfverantwoordelijkheid ten aanzien van ICT aan? Als je namelijk beslist dat iedereen eigen apparaten gaat meenemen, en dat de ICT-afdeling deze gaat beheren en/of ondersteunen dan creëer je een organisatorisch drama.
• Hebben onderwijsgevenden en lerenden een duidelijk idee hoe zij de eigen devices voor leren willen gebruiken?
• Beschikken lerenden daadwerkelijk al over geavanceerde, mobiele en draadloze, technologie? Of creëer je een nieuwe sociale kloof?
• Staan onderwijsgevenden en lerenden te springen om veel keuzevrijheid ten aanzien van applicaties? Of is hierbij ook sprake van een paradox of choice?
• In welke mate beschikken schoolorganisaties over een kwalitatief hoogstaand draadloos netwerk?
• In welke mate maken scholen al gebruik van cloud computing?
• Voldoen onderwijsapplicaties aan bovengenoemde eisen (webbased, platformanafhankelijk, in de ‘cloud’)?
• Heb je met gebruikers afgesproken (dus niet opgelegd) wat kan en mag?
• Zijn alle devices al zo krachtig dat je er een dag volop mee kunt werken? Mijn iphone kan ik echt geen dag intensief gebruiken, zonder tussendoor op te laden.

Ik ben voorstander van het stapsgewijs toe werken naar BYOD. Eén van de eerste stappen is het creëren van een krachtig, toegankelijk draadloos netwerk. Daarbij is het ook van groot belang dat je verwachtingen managed. Dus dat je naar lerenden en onderwijsgevenden communiceert dat zij met hun apparaat op internet kunnen, maar dat zij niet bij bestanden op servers kunnen of bepaalde applicaties kunnen gebruiken. Monitor vervolgens ook wat gebeurt. Er zullen ongetwijfeld onderwijsgevenden en lerenden zijn die creatief met deze mogelijkheid omgaan. En werk verder gestaag aan de verschillende issues rond BYOT.