Leren in ELO’s niet sociaal?

Ik hoor en lees steeds vaker kritiek op de traditionele elektronische leeromgevingen: ze maken leren niet echt tot een sociaal proces.

In dit kader vond ik deze bijdrage van Maarten Cannaert interessant: Leren is een sociaal proces – waarom reflecteren onze digitale leeromgevingen dit niet?
Enkele citaten, waar ik me wel in kan vinden:

Meer en meer online sociale softwarepakketten focusseren zich op het ondersteunen en opbouwen van relaties tussen mensen. Je kan interesses uitwisselen, foto’s delen , samen een encyclopedie schrijven, hyperlinks delen met gelijkgestemde zielen…(…)
Maar dan zie ik onze Blackboard – WebCT – Intralearn – Moodle – … digitale leeromgevingen. O zo leerkracht-gecentreerd… Zo weinig interactie tussen gebruikers mogelijk, zo weinig interesses delen, aanklikbare content, zelfs zelden mogelijkheden tot het uploaden van je doodgewone pasfotootje…(…)
Als de Amazon shoppingomgeving een gepersonaliseerd advies kan geven, waarom onze educatieve leeromgeving niet?

Los van geldende onderwijsconcepten, denk ik dat we binnen het onderwijs te sterk gericht zijn op beheersing en uniformiteit. Er is volgens mij onvoldoende ruimte voor creativiteit en experimenten van "onderop". Docenten mogen/moeten met ICT werken, maar dan wel met elektronische leeromgeving X. Een beetje meer "anarchisme" zou het onderwijs wel eens deugd kunnen doen. Om de veranderkleuren van De Caluwé en Vermaak maar eens aan te halen: blauw domineert, maar het mag wel wat witter (en groener).