KPN-baas Scheepbouwer mocht de SURF Onderwijsdagen van dit jaar openen. Tot mijn verbazing sprak hij als Nederlander Engels tegen een bijna 100% Nederlandstalig publiek. Bedrijfsleven en onderwijs noemde hij natuurlijke bondgenoten en "shakers and movers" van de kenniseconomie. Volgens Scheepbouwer zouden ICT-afdelingen van onderwijsinstellingen veel meer krachten moeten bundelen om tot echte innovatie te komen.
Na deze obligate opening was het de beurt aan Marc Prensky. Prensky’s motto was "engage me or enrage me". Als we de studenten niet weten te boeien, dan zullen zij afhaken. Hij illustreerde dit in hoog tempo en op een entertainende manier aan de hand van technologische ontwikkelingen die hun impact hebben op het leven van studenten van de 21ste eeuw. Volgens Prensky is het probleem van het huidige onderwijs dat het onvoldoende in staat is om te gaan met veranderingen in de wereld, de veranderende student en met de veranderende "notion of engagement". Enkele interessante uitspraken:
- Of er geleerd wordt is afhankelijk van eerder verworven kennis, intelligentie en motivatie. En juist die motivatie van studenten verandert.
- Learning comes from passion, not discipline.
- Jongeren willen permanent geboeid worden.
- Engagement is more important than content.
- Cookies op mijn dochters computer weten meer van haar interesses dan haar docenten doen .
- Instructional design suck the fun out.
Prensky ging uiteraard ook in op het verschil tussen "digital natives" en "digital immigrants". Grappig was dat ik na afloop van mensen hoorde dat de key note spreker van verleden jaar -Peter Goodyear- hier ook al op was ingegaan, met andere woorden: heel orgineel was Prensky niet. Maar het is volgens mij wel degelijk Prensky geweest die als eerste met dit onderscheid is gekomen!
Ik vond het wel aardig dat Prensky aangaf dat "digital immigrants" (zij die niet zijn opgevoed van Internet, maar die op dit terrein wel zijn ingeburgerd) steeds blijven "spreken met een accent". Dat wil bijvoorbeeld zeggen dat zij e-mails uitprinten, geen instant messaging gebruiken en klagen over een "information overload". Natuurlijk, Prensky generaliseert en chargeert. Maar wel op een amusante (en soms herkenbare) manier. Prensky vergeet volgens mij nog een categorie. Mensen die eigenlijk helemaal niets met Internet hebben, bijvoorbeeld omdat ze er geen toegang toe hebben of het eigenlijk een verschrikkelijk medium vinden. Hoe zullen we hen noemen? "Digital Amish"?
Wellicht hoor je ook niet door geboorte tot de ene of de andere groep, maar is er eerder sprake van een glijdende schaal.
In elk geval: ten behoeve van het "engagement" van jongeren, pleitte Prensky ervoor om games meer te gebruiken in het onderwijs. Daarbij kan het gaan om games die je gewoon kunt komen, maar ook om games die "op maat" zijn gemaakt. Maar volgens Prensky zou het ook al goed zijn om binnen je onderwijs over games te praten. Bijvoorbeeld door jongeren te vragen om bepaalde vraagstukken te relateren aan games. Tenslotte zou je bij onderwijsontwikkeling gebruik kunnen maken van ontwerpprincipes van complexe games. Voorbeelden van deze principes zijn:
- Bouw frequent belangrijke beslismomenten in.
- Maak gebruik van verschillende niveaus die studenten kunnen bereiken.
- Pas het onderwijs aan het individu aan, personaliseer.
- Zorg voor onmiddellijke feedback op acties van studenten.
Voorbeelden van educatieve games zijn te vinden via www.socialimpactgames.com en www.food-force.com.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Goh Wilfred wat goed, zo´n uitgebreid verslag.
De keynote van Prinskey was zeker ´engaging´.
Met de Leidenaars vanochtend in de trein hadden we het weer over die design principles, en hoe nieuw die eigenlijk zijn. Ik herinner me van mijn studie verschillende opdrachten waar ik dagen en soms nachtenlang zeer “engaged” aan gewerkt heb. Zonder ICT, zonder games…
In je verslag over de keynote van Martin Valcke schrijf je al hoe hij inging op het nog vaak schaarse onderzoek naar de werking van e-learning. Het was eigenlijk wel mooi getimed, zijn keynote tot slot, het zette ons wel weer even met beide voeten op de grond: “to engage” is één ding, of studenten er echt iets van leren een tweede.
Wilfred, het was niet Peter Goodyear maar Stefaan van Hooydonk die het vorig jaar al over ‘digital natives’ en ‘digital immigrants’ had. Prensky schermt als een rechtgeaarde ‘one-trick-pony’ (met dank aan Pierre) al zo’n 5 jaar met deze termen, zie ook mijn berichten: http://www.inter-net-viewer.nl/weblog/2004/11/19/goodyear-van-hooydonk-1-0/ en http://www.inter-net-viewer.nl/weblog/2004/11/29/invloed-homepages-neemt-af/
Hoi Marja en Sybilla,
@ Marja: Ja, ik heb ook heel “engaged” gewerkt aan opdrachten zonder games en ICT. Maar jij en ik zijn natuurlijk ook “digital immigrants”. Ik vond het wel jammer dat Valcke voorbij ging aan de “veranderde student”, terwijl Prensky wat meer nuchter mag zijn wat betreft de leereffecten van games etc. Valcke gaf immers terecht aan dat daar nog amper onderzoek naar is gedaan. We weten dus gewoon nog niet of het werkt. Overigens zou Prensky jouw reactie ongetwijfeld als een goed voorbeeld van een “accent” van een “digital immigrant” noemen.
@ Sybilla: ik heb verleden jaar de key notes zelf gemist (ik moest in een stand staan en heb één sessie voorgezeten). Was in de veronderstelling dat het Goodyear betrof. Dank voor je feedback.