In mijn meest recente presentaties gebruik ik -geïnspireerd door Bill Clinton- de uitspraak
It's the Pedagogy, Stupid!
om te benadrukken dat het bij ICT in het onderwijs vooral zou moeten gaan om didactiek, in plaats van technologie. Ik keek dan ook op toen ik via Yammer door Jaap Walhout geattendeerd werd op de bijdrage It
's the Pedagogy, Stupid: Lessons from an iPad Lending Program. Het artikel gaat over een programma bij een universiteit, waarbinnen faculteiten iPads konden lenen om in het onderwijs te gebruiken. De auteurs gingen op zoek naar didactische toepassingen van iPads, maar constateerden dat veel lessuggesties ook met een gewone laptop of PC konden worden uitgevoerd.
Het programma startte dus zonder dat gebruikers een duidelijk beeld hadden wat nu de didactisch toegevoegde waarde was van iPads in het onderwijs. De auteurs schrijven o.a.
the iPad's appeal is two-fold: simple convenience and outstanding image resolution. (…) There's certainly nothing wrong with desiring greater convenience and captivating graphics, but it's important to be honest and admit that those are the primary benefits of the iPad. To pretend otherwise suggests that the foundation of good pedagogical practice is the gadget du jour, rather than a reasoned and researched set of principles that can be applied effectively using a variety of media, in a variety of settings.
The truth is that the iPad is not destined to change the face of education. (…) It's a tool, like any other, and in the classroom it must always be thought of as being in the service of pedagogy. The pedagogical foundations must be solid, because the tool will achieve no heights the underlying pedagogy will not support.
De auteurs merken op dat het grootste enthousiasme voor de iPad tentoon gespreid werd door gebruikers van beta-opleidingen die konden beschikken over specifieke 3D apps. De invloed op de wijze waarop onderwijs werd verzorgd, was gering. Behalve als apps werden ingezet waarmee gebruikers handelingen konden uitvoeren:
to manipulate the magnificent images on the screen, to pinch and zoom, to spin and flip, to tap and slide.
Daarnaast waren er ook docenten die sowieso op zoek waren naar manieren om studenten een actievere rol in het leerproces te geven. Zij zochten naar manieren on de iPad voor meer in te zetten dan voor consumptieve doeleinden (zoals het lezen van boeken).
De auteurs concluderen dat de didactische toegevoegde waarde niet in de iPad op zich zit, maar vooral in de apps. Maar met name geldt volgens hen:
Despite claims to the contrary, the iPad has not and will not transform education, because true transformation in teaching comes only by examining our teaching philosophy, testing our beliefs about how people learn and adjusting our methods in response.
De iPad maakt dit mogelijk, ook al zijn er meer enablers beschikbaar. De schrijvers sluiten hun bijdrage af met enkele suggesties hoe de iPad te gebruiken voor actief leren.
Terecht pleiten zij voor het meer voorop stellen van de didactiek, bij de inzet van iPads. Het didactische gewin van iPad's an sich, ten opzichte van bijvoorbeeld laptops, is wellicht niet enorm te noemen. Wel moet je je realiseren dat je veel apps alleen kunt gebruiken op de iPad. De Mindmeister-tool kun je alleen maar zo intuitief gebruiken omdat je de beschikking hebt over een touch screen. En lezen op een tablet gaat toch echt veel beter dan op een laptop (o.a. door de afstand tussen ogen en scherm).
Daarnaast gaan de auteurs voorbij aan het belang van genot en gemak voor de acceptatie van ICT in het onderwijs. De factoren zijn randvoorwaardelijk voor een goed didactisch gebruik van technologie. En op deze factoren scoort een iPad m.i. hoger dan een laptop of desktop (denk bijvoorbeeld aan plaatsonafhankelijk gebruik van technologie). Dat dit niet wil zeggen dat ik pleit voor het grootschalig inzetten van laptops in het onderwijs. Daarvoor is het nog te vroeg.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ben benieuwd wie het onderzoek gaat oppakken.