Ik ben momenteel bezig in het boek "The Wisdom of Crowds" van James Surowiecki. Daarom was ik erg geïnteresseerd in Kathy Sierra’s commentaar The "Dumbness of Crowds". Volgens Sierra wordt het concept "The Wisdom of Crowds" vaak verkeerd geïnterpreteerd. Zij stelt onder meer
By "crowd", he was referring to a collection of individuals. Individuals whose independent knowledge (and "independent" is a key word in what makes the crowd "smart") is aggregated in some way, not smushed into one amorphous Consensus Result.
Zij trekt ook een parallel met web 2.0:
It’s the sharp edges, gaps, and differences in individual knowledge that make the wisdom of crowds work, yet the trendy (and misinterpreted) vision of Web 2.0 is just the opposite–get us all collborating and communicating and conversing all together as one big happy collborating, communicating, conversing thing until our individual differences become superficial.
In dit verband vond ik het onderscheid tussen ‘massa’ en ‘kudde’ van Martin Sommer gisteren in de papieren versie van De Volkskrant ook fraai (staat helaas niet op Internet). Sommer besprak hierin de Nederlandse vertaling van "The Wisdom of Crowds". De Nederlandse titel was zó slecht gekozen dat ik ‘m accuut vergeten ben (iets met twee weten meer dan één). Een ‘kudde’ is amorfe groep die dom achter elkaar aan loopt (eenheidsworst). Een ‘massa’ bestaat uit individuen, die onderling verschillen en onafhankelijk zijn.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Kathy Sierra staat voor: individueel + extreem + anders = goed. Dat is een goede mening om een discussie aan te wakkeren.
Ik denk dat je enthousiasme opbloeit naar mate je meer enthousiastelingen tegenkomt: dat is waarom mensen bloggen. Ik zou zelfs kunnen denken dat een groepje enthousiastelingen elkaar tot extreme hoogte kan jagen. Een hoogte die Kathys goedkeuring zou kunnen wegdragen.
Samenwerken is niet hetzelfde als: ik zet een streep door jouw idee, en typ er mijn idee achter. Kathy Sierra gaat er van uit dat, hoe meer zeurkousen je tegenkomt, hoe meer je je gaat conformeren aan de grijze muizen.
Is natuurlijk wel waar, maar een sneu wereldbeeld.
Zo vol zeurkousen, zo … grijs.
@ Elke: als Kathy dat vindt, dan heb ik wat dat betreft een andere mening. Ik heb het niet zo met een dergelijk neo-liberaal individualisme. Maar ze maakt wel duidelijk wat Surowiecki bedoelt. Zelf geloof ik niet dat massa’s kunnen samenwerken. Ik geloof wel van samenwerking van mensen in groepen, communities en netwerken. Ik ben ook helemaal niet tegen consensusvorming. Maar ik vind Surowiecki’s beschrijving van hoe slim massa’s kunnen zijn frappant en geloofwaardig, en de nuancering dat kudde’s niet slim zijn hierbij belangrijk.