Judith Harris, Punya Mishra en Matthew Koehler presenteren in Teachers' Technological Pedagogical Content Knowledge and Learning
Activity Types: Curriculum-based Technology Integration Reframed het TPACK-raamwerk als een meer effectieve manier om technologie te integreren binnen leersituaties. Docenten moeten volgens deze auteurs kennis hebben van technologie, didactiek (pedagogy), content en context, en van de onderlinge verbanden tussen deze aspecten.
De auteurs verklaren de kloof tussen een revolutionaire visie op educatieve technologie en het op substitutie gericht zijnde gebruik uit de aard waarop het gebruik van ICT conceptueel is benaderd en ondersteund. Het accent van verschillende initiatieven ligt namelijk meestal op technologie, op technologische eigenschappen en beperkingen, en niet op een andere manier van leren. Het TPACK-raamwerk wil hiervoor een alternatief bieden. In dit paper lichten de auteurs eerst de componenten van het raamwerk toe. Een voorbeeld hiervan is Technological Pedagogical Knowledge (TPK):
Technological pedagogical knowledge is an understanding of how teaching
and learning change when particular technologies are used. This includes knowing
the pedagogical affordances and constraints of a range of technological tools
and resources as they relate to disciplinarily and developmentally appropriate
pedagogical designs and strategies.
De auteurs geven onder meer aan dat docenten op een creatieve manier moeten nadenken over het gebruik van ICT die aanvankelijk helemaal niet bedoeld was voor leerdoeleinden (zoals het Office-pakket of sociale netwerktools). Zij pleiten er -terecht- voor om te analyseren hoe bepaalde leerdoelen bereikt kunnen worden, en hoe technologie andere manieren van leren en content-representatie bewerkstelligen kan.
De auteurs geven in het paper niet alleen aan wat docenten zouden moeten kennen. In het tweede deel gaan zij in op de vraag hoe docenten dit kunnen leren toepassen. Zij beginnen met het creëren van bewustzijn van het scala aan mogelijke leeractiviteiten. Wat verder opvalt in hun aanpak is de nauwe relatie tussen professionalisering en onderwijsontwikkeling. Immers, schrijven Harris cs:
Effective teaching requires
knowledge of both the activity structures/types that are appropriate for teaching
specific content and the manners in which particular technologies can be
utilized as part of the lesson, project, or unit design.
Verder onderscheiden zij ter illustratie twee tabellen leeractiviteiten, content en technologieën (kennisconstructie en kennis-expressie). Daaruit blijkt dat niet elke technologie geschikt is voor elke leeractiviteit.
De integrale benadering van technologie, didactiek, content en context (en hun onderlinge verbanden) biedt m.i. een prima impuls voor digitale didactiek, en professionalisering van docenten. Het valt me wel op dat binnen het gepresenteerde raamwerk sterk de nadruk wordt gelegd op kennis, en minder op het toepassen ervan. Ik vind hun aanpak geen voorbeeld van het geïntegreerd aanpakken van kennis, vaardigheden en attitude (en op het gebied attitude ten opzichte van ICT is bij nogal wat docenten nog een hele wereld te winnen).
Ook ben ik het op onderdelen niet eens met bepaalde indelingen van de auteurs (een tekst lezen alleen, is m.i. geen kennisconstructie), en houden zij m.i. onvoldoende rekening met de wijze waarop je bepaalde applicaties binnen leeractiviteiten kunt inzetten.
Maar verder is dit paper zeker de moeite waard.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
als aanzet om verder te denken is dit interessant: biedt aanknopingspunten om na te denken over de vele vormen van weerstand waarmee we te maken hebben. Het model is niet een op een over te nemen of toe te passen, maar het is een mooi uitgangspunt. We gaan aan het werk, toch…?