The Future of Learning Institutions in a Digital Age maakt deel uit van een aantal rapporten over digitale media en leren. In dit rapport verkennen Cathy Davidson en David Theo Goldberg de potentie van internettechnologie voor samenwerkend en interactief leren. Dankzij internettechnologie kan leren plaats vinden binnen een wereldwijde gemneenschap, en is er geen beperking aan de uitwisselbaarheid van ideeën.
Dit fenomeen zou eigenlijk aanleiding moeten zijn om na te denken over andere modellen van leren (en de organisatie van het leren). De auteurs schetsen echter een beeld van onderwijsinstellingen die veel langzamer veranderen, dan je zou verwachten op basis van de technologische veranderingen waar de samenleving mee te maken heeft. De wezenlijke kenmerken van het internet (wijd verspreid, gedecentraliseerd, virtueel, weinig hiërarchisch, informeel, gericht op participatie en collaboratie) pasen namelijk slecht bij het het vigerende onderwijssysteem.
De auteurs pleiten daarom voor participatory learning:
Participatory learning includes the many ways that
learners (of any age) use new technologies to participate in vir-
tual communities where they share ideas, comment on one
another’s projects, and plan, design, implement, advance, or
simply discuss their practices, goals, and ideas together. (…).In participatory learning, out-
comes are typically customizable by the participants.
De auteurs vertalen participatief leren in tien principes:
- Zelf leren
- Horizontale structuren
- Van veronderstelde autoriteit naar collectieve geloofwaardigheid
- Decentrale didactiek
- Leren in netwerken (networked learning)
- Open source onderwijs
- Leren als connectiviteit en interactiviteit
- Een leven lang leren
- Leerinstituten als mobiliserende netwerken
- Flexibele schaal en de mogelijkheid om te simuleren
The Future of Learning Institutions in a Digital Age is typisch zo'n rapport dat voor de ingevoerde lezer weinig nieuws bevat, maar dat de ontwikkelingen (en de impact ervan) bondig samenvat. Wat opvalt is het ontbreken van een groot aantal usual suspects die over de verschillende aspecten uitgebreid hebben geschreven (zoals Stephen Downes of George Siemens). Verder valt op dat de auteurs in de bijlage de school van de toekomst uit Philadelphia als een succesvol voorbeeld beschrijven, terwijl je je kunt afvragen of hier wel sprake is van een groot succes.
Ik denk overigens dat niet alleen onderwijsinstellingen langzamer bewegen, dan je zou verwachten op basis van technologische veranderingen. Het hele onderwijssysteem (dus ook wet- en regelgeving) en andere branches (denk aan de traditionele media zoals kranten, tijdschriften en TV) passen nieuwe technologieën vaak uitsluitend aanvullen of vervangend toe (maar niet innovatief, laat staan transformatief).
Via Gary Woodill
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie